رابط نوع یک ویژگی بسیار مهم در زبان های برنامه نویسی تابعی همچون ML و Haskell می باشد.

رابط نوع به صورت خودکار یک امضای نوعی به توابع، در صورتی که خود فاقد آن باشند اضافه می کند. امضاء نوع با توجه به برداشت مفسر از زیرتابع های یک تابع با امضاهای نوعی دیگر ساخته می شود. و به این ترتیب نوع ورودی / خروجی تعیین می شود.

برای مثال، به تابع length از زبان تابعی Haskell که به صورت زیر تعریف می شود می پردازیم:

length = 0

length (first : rest ) = 1 + length rest

از عبارات فوق چنین برمی آید که تابع لیست هایی را به عنوان ورودی می پذیرد و نیز این تابع بازگشتی، مقادیر صحیح را باز می گرداند. بنابراین می توان امضاء نوعی این تابع را به صورت زیر بیان نمود:

length : : a -> Int

از آنجایی که هیچ زیر تابع چند شکلی خاصی در تعریف این تابع وجود ندارد می توانیم تابع را به گونه ای تعریف کنیم که از لحاظ پارامتری به صورت چند شکلی باشد.