پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به انس بن مالک فرمود:
روز قیامت خداوند لواء حمد را به من می دهد بر آن چنین نوشته شده است: « لا اله الا الله، محمد رسول الله، علی بن ابی طالب ولی الله »؛ (معبودی جز الله نیست، محمد فرستاده خداست، علی بن ابی طالب ولّی خداست.)
من پرچم را می گیرم و به راست و چپم می نگرم و چون کسی را نمی بینم می‌گریم و به جبرئیل می‌گویم:« خاندان و اهل بیت و اصحابم چه شده اند؟ »
جبرئیل می‌گوید:« ای محمد، تو اولین کسی هستی که خداوند متعال از زمینیان زنده کرده است. اکنون بنگر که چگونه پس از تو اهل بیت و اصحابت را زنده می گرداند.»
آن گاه نخستین کسی که از قبرش بر می خیزد علی علیه السلام است. جبرئیل جامه‌هایی از بهشت بر او می پوشاند، بر سر او تاج وقار می نهد، روپوش کرامت بر دوشش می‌اندازد و او را بر شتر من که نامش عضباء است می‌نشاند؛ من لواء حمد را به دست علی می دهم و او آن را در پیش روی من حمل می کند. آن‌گاه می‌رویم و زیر عرش می ایستیم.

منابع:

• بحارالانوار، ج 39، ص 215----------- مناقب