نژاد و قبیله معاویه

معاویه از قبیله قریش بود. قبیله قریش در مکه زندگی می کرد و به خاندان های گوناگون تقسیم می شد که معروفترین آنها بنی امیه و بنی هاشم است. امیه و هاشم فرزاندن عبد مناف بودند که از آغاز میان آنها رقابت وجود داشت. هاشم در مکه، عرفه و منی ، مسئولیت رساندن آب و غذا به حاجیان را بر دوش داشت. امیه به رقابت با برادر برخاست، ولی نتوانست مانند او موفقیتی به دست آورد و با سرزنش مردم روبه رو شد. او خشمگین از این ناکامی به شام رفت و 10 سال درآن جا اقامت کرد.

پس از امیه و هاشم، فرزنداشان، حرب و عبدالمطلب رو در روی یکدیگر قرار گرفتند. آنان افزودن بر اختلاف های مربوط به پدرانشان، درباره مردی یهودی، نیز که همسایه عبدالمطلب بود اختلاف پیدا کردند. سرانجام حرب، آن مرد را کشت و دارایی هایش را به غارت برد.

پس از آن که ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) ) به پیامبری برانگیخته شد، مشرکان مکه و پیشاپیش آنان بنی امیه، به دلیل از دست دادن غلامان و کنیزان که به اسلام می گرویدند و نیز شکسته شدن حریم بت هایشان، به مبارزه با اسلام پرداختند نام های برخی از معروفترین مشرکان مکه چنین است:

1. سعید بن عاص بن امیه
2. عقبه بن ابی معیط بن عمروبن امیه
3. حکم بن عاص
حکم در مکه و مدینه، پیامبر را می آزرد. سرانجام پیامبر، او و فرزندش، مروان را از مدینه بیرون کرد.
4. عتبه بن ربیعه بن عبد الشمس بن امیه (پدر بزرگ مادری معاویه)
5. شیبه بن ربیعه (عموی مادری معاویه)
6. ولید (دایی معاویه)
عتبه، شیبه و ولید در جنگ بدر به دست امیر المومنان علی علیه‌السلام و حمزه کشته شدند.
7. ابوسفیان بن حرب بن امیه (پدر معاویه)
8. معاویه بن مغیره بن ابی العاص بن امیه (پدر بزرگ مادری عبدالملک بن مروان)
معاویه بن مغیره، حضرت حمزه را پس از شهادت مثله کرد و خود نیز به دست امیر مومنان علی علیه‌السلام و عمار کشته شد.
9. ام جمیل (خواهر ابوسفیان و همسر ابولهب)

• در جاهلیت چنین رسم بود که پسر، پس از مرگ پدر، همسر او را به عقد خود در می آورد. امیه این قانون را زیر پا نهاد و در زمان حیات خویش، همسرش را به عقد پسرش در آورد اسلام این قانون را چون بسیاری دیگر از قوانین جاهلی رد کرد.

سخنان پیامبر و امیر مومنان در شناخت بنی امیه راه گشا است.