مسائل نجوم و ستارگان را می توان از اولین موضوعاتی دانست که بشر کنجکاو و حقیقت‌جو را در سکوت و تنهائی شب به دیدن خود دعوت کرده است. در این میانه مسائلی را که نمی توانستند درک کنند با خرافه ها مخلوط کردند و البته دانشمندان زیادی از ایرانیان (به گواه تاریخ ) در نفی و یا رد این مسائل تلا ش بسیاری کرده اند. همین بس که می توان ایران را یکی از خاستگاههای این علم در جهان چه قبل یا بعد از اسلام دانست، بالاترین تبلور این علم را در ایران میتوان بعد از اسلام در فرهنگ ایران خاصه در اشعار فرهیختگان ایرانی دید.
بطوریکه از بررسی این آثار میتوان دید که این دانشمندان وشاعران ، علیرغم پذیرش بی چون وچرای بعضی خرافه ها به وضوح یا تلویحاً سعی در اصلاح این تفکر داشته اند که از این افراد می توان به : ابوریحان بیرونی ، خواجه نصیر الدین طوسی ، ابوبکر محمد ابن ذکریای رازی و شاعرانی چون حافظ ، سعدی و سنائی ، خاقانی ، نظامی و ... اشاره کرد، از این بین حافظ بر خی از تجلیات و افکار نجومی را بیشتر در آثار خود به کار برده که نشان میدهد این دانشمند فرزانه علاوه بر علم کتاب و شعر در هیئت نیز دستی توانا داشته است که از آثار این شاعر توانا نمونه هائی را به اختصار نام می بریم:
کوکب هدایت که به احتمال قریب به یقین همان ستاره قطبی یا Pole star نام برده می شود.
در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1813
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!