در سال 1848 ، در مدرسه نرمال در پاریس ، لویی پاستور ، شیمیدان ، آزمایشهایی را انجام داد.همان آزمایشها ، چند سال بعد او را برآن داشت که پیشنهادی را مطرح کند که اساس و مبنای شیمی فضایی است.
پاستور که در آن ایام مرد جوانی بود، از کالج سلطنتی Besancon ( جایی که او درجه لیسانس خود را در علومبا مرتبه متوسط در شیمی گرفته بود ) به مدرسه نرمال آمده بود و بتازگی درجه دکترای خود را در علوم کسب کرده بود.
او برای کسب تجربه در بلورنگاری مشغول تکرار کارهای یک شیمیدان دیگر روی نمکهای تارتاریک اسید بود. در این آزمایشها او چیزی را دید که قبلا کسی به آن توجه نکرده بود:
سدیم آمونیوم تارتارات غیر فعال نوری بصورت مخلوطی از دو نوع بلور وجود داشت که تصویر آینهای یکدیگر بودند. او با استفاده از یک ذرهبین و دو انبرک ، با دقت و ظرافت ، مخلوط را به دو جزء تفکیک کرد: یکی بلورهای دست راستگونه و دیگری بلورهای دست چپگونه.
حال اگرچه مخلوط اولیه غیر فعال نوری بود، اما معلوم شد که هر گروه از بلورهای جدا شده ، بصورت محلول در آب فعال نوری هستند. دیگر اینکه چرخش ویزه دو محلول دقیقا برابر ولی با علامت مخالف بودند.
پاستور پیشنهاد کرد که همانطور که بلورها تصویر آینهای یکدیگرند، مولکولها هم تصویر آینهای یکدیگرند و به این ترتیب ، مفهوم انانتیومری توسط پاستور کشف شد.
امتیاز: 0.60
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 775
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!