منو
 صفحه های تصادفی
نیروی نظامی و نهاد لشگری و رابطه آن با نهاد دیوانی در عهد صفویه.
محمد حسین فهمیده
داستان حضرت داوود علیه‌السلام و شبهه عصمت
طوقه
هیدروژن خورشیدی ، یک منبع انرژی پایدار
صنایع سنگین میتسوبیشی
اولین شهرها
پروژه کنترل موتور DC توسط سنسور های مادون قرمز
روشهای مبارزه
آزمون همگرایی سریها
 کاربر Online
385 کاربر online
 : نجوم
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه نجوم 3 ستاره ها ارسال ها: 1615   در :  جمعه 15 فروردین 1393 [08:05 ]
  درخشانتر بودن نوترینوها در شب
 

سیگنال نوترینوی خورشیدی از یک آشكارساز ژاپنی، در شب اندکی قویتر است به این دلیل که نوترینوهایی که از طریق زمین حرکت می کنند به صورت متفاوتی با نوترینوهایی که به صورت مستقیم از خورشید به ما می‌رسند، رفتار می‌کنند.
نوترینوهای خورشیدی هنگام حرکت به سوی زمین، ماهیتشان را تغییر می دهند، اما این تغییر ماهیت هنگامی که نوترینوهاي خورشيدي از زمین می گذرند تا به آشکارساز برسند، می تواند حداقل اندکی وارونه شود. نشانه هایی از این پدیده، در یک آزمایش در ژاپن با مشاهده تفاوتی اندک میان آهنگ آشکارسازی در هنگام شب و روز دیده شده است. این نتایج که در مجله ي فیزیکال ریویو لترز (Physical Review Letters) به چاپ رسیده است، اولین شواهد مستقيم را در بخش بسیار مهمی از نظریه نوترینو فراهم می کند. چنین مشاهداتی در آینده می توانند برای کاوش درون زمین مفید باشند.
نوترینوها سه طعم دارند: نوترینو الکترون، نوترینو میون و نوترینو تاو. واکنش های هسته ای در هسته ی خورشید تنها نوترینوهای الکترونی تولید می کنند و این ها نوترینوهایی هستند که آشکارسازها نسبت به آن ها حساس تر هستند. در طی حرکت به سوی زمین، در آمیختگی ميان طعمها باعث می شود برخی از نوترینوهای الکترونی به دیگر طعم¬ها تغییر ماهیت دهند.
در انرژی های کم حدود یک مگا الکترون ولت (MeV)، آهنگ آشکارسازی نوترینوهای الکترونی متناظر با حدود 50% آهنگ تولید در هسته ی خورشید است. این با مقدار پیش بینی شده برای تغییر طعم در فضای خلا میان خورشید و زمین سازگار است. در انرژی¬های بالاتر، آهنگ آشکارسازی به حدود 30% افت می کند که توضیح آن تنها از طریق درآمیختگی در خلا، مشکل است. نظریه دانان این کمبود را به برهم کنش نوترینو با مواد متراكم درون خورشید طی حرکت از سمت هسته به سطح آن نسبت می دهند. اثر میخایف-اسمیرنف-ولفنشتاین 1 (MSW) پیشگویی می کند که نوترینوهای با انرژی بالاتر به دلیل برهم کنش با مواد تشکیل دهنده خورشیدی به صورت موثرتری در آمیخته می شوند و در نتیجه کاهش بیشتر تعداد نوترینوهای الکترونی به وجود می آید. اثر MSW برای نوترینوهای با انرژی پایین تر، قابل صرف نظر است.
اثر MSW، اطلاعات به دست آمده از نوترینوي خورشیدی را توضیح می دهد، اما هرگز به صورت مستقل تحقیق نشده است. اندرو رنشاو (Andrew Renshaw) از دانشگاه کالیفرنیا، ارواين توضیح می دهد که «ما هرگز نوترینوها را بدون مداخله ماده خورشیدی نمی بینیم.» یک راه برای اينكه بتوان اثر (MSW) را «روشن و خاموش» كرد، این است که از زمین به عنوان فیلتر نوترینو که در مقابل یک آشکارساز نوترینو هر شب می چرخد، استفاده شود. همینطور که نوترینوها زمین را می پیمایند، اثر MSW باعث می شود بعضی از طعم های میون و تاو به طعم الکترونی بازگردند که باعث افزایش تعداد نوترینوهای الکترونی آشکارسازی شده می شود. در جستجوي قبلي براي عدم تقارن در روز و شب، سيگنال بسيار كوچكي ديده شد اما از نظر آماري اهميت نداشت 2.
رنشاو و همكارانش اكنون اين سوال را با سوپر كاميوكانده (Super-K) كه يك آشكارساز نوترينو بسيار بزرگ در زير زمين و در يك معدن در ژاپن است، بررسي كرده اند. در اين آشكارساز، 12 مخزن شامل 50000 تن آب است و با 13000 لامپ تقويت كننده نور رشته بندي شده است. هنگامي كه يك نوترينوي خورشيدي با انرژي بالا (5-20 MeV) با يك مولكول آب برخورد مي كند، مي تواند يك ذره باردار با سرعت بالا توليد كند كه از طريق نوري كه در مخزن ايجاد مي كند، قابل مشاهده است. احتمال چنين رخدادي براي نوترينوهاي الكتروني در مقابل ديگر نوترينوها، 6 برابر بيشتر است. اما هنوز بر هم كنش ها چنان نادر هستند كه Super-K تنها يك يا دو نوترينوي خورشيدي را در روز آشكارسازي مي كند. رنشاو و همكارانش با بررسي داده هاي به دست آمده از Super-K در طي 18 سال، متوجه شدند كه آهنگ آشكارسازي نوترينو در زمان شب 3.2% بيشتر از آهنگ آشكارسازي در زمان روز است. اين نتيجه با پيش بيني هاي نظري بر اساس پارامترهاي نوترينو و نمايه چگالي زمين، در توافق است. اهميت آماري اين نتيجه هنوز زير آستانه ي جامعه ي فيزيكي براي ادعاي رسمي يك كشف است اما رنشاو مي گويد «ما احساس كرديم كه مهم است اين نتايج را گزارش كنيم، به جاي اينكه 18 سال ديگر صبر كنيم.»
گابريل اربي گان (Gabriel Orebi Gann) از دانشگاه كاليفرنيا، بركلي مي گويد اين يافته «قطعاً اهميت دارد براي اينكه درك ما از برهم كنش نوترينوها با ماده را تاييد كند.» او مي گويد نتيجه Super-K هنوز يك تاييد نيست «اما يك نشانه بسيار قوي است.» جاش كلاين (Josh Klein) از دانشگاه پنسيلوانيا بر اين نظر است كه اين «خيلي عالي است» كه ما نشانه هايي از يك تبديل كوانتوم مكانيكي از نوترينوها درون زمين را مي بينيم. از آنجا كه اين تبديل به چگالي ماده برهم كنش كننده با نوترينوها بستگي دارد، كلاين تصور مي كند كه اين مشاهدات مي تواند روزي زمينه بررسي درون زمين را فراهم نمايد.



تصویر
رصدخانه کامیوکا، ICRR، دانشگاه توکیو - ديد در شب: در آزمايش Super-K (در اينجا بدون آب ديده مي شود)، تعداد نوترينوي مشاهده شده در شب اندكي بيشتر از هنگام روز است. اين نتيجه با پيش بيني هاي نظري در توافق است كه بيان مي كنند كسري از نوترينوها هنگام عبور از زمين به طعم الكتروني كه Super-Kبه آن حساس تر است، تغيير مي كنند.

منبع: http://www.uipteachers.com/news2_f.asp?id=516

  امتیاز: 0.00