خورشید با سرعتی 30 برابر شاتل هایی که در مدار هستند (یعنی 220 کیلومتر بر ثانیه نسبت به مرکز کهکشان) در حرکت است. بیشتر ستاره های کهکشان راه شیری با سرعتهای نسبتاً پایین تری حرکت می کنند. اما ستارگان خاصی وجود دارند که حدود سرعت ستاره ای را می شکنند. تقریباً از هر یک میلیارد ستاره، یکی با سرعتی در حدود 3 برابر بیشتر از سرعت خورشید ما حرکت می کند، این سرعت به قدری زیاد است که آنها می توانند به کلی از کهکشان بگریزند.
اخترشناسان ده ها ستاره با این مشخصات را که ستارگان ابر پرسرعت نامیده می شوند یافته اند. اما این ستاره ها دقیقاً چگونه به چنین سرعتهای بالایی دست پیدا می کنند؟ احتمالاً اخترشناسان دانشگاه لستر پاسخ را یافته اند. سر نخ در مشاهده ستارگان پر سرعت و اندازه گیری سرعت و جهت آنها است. با توجه به این اندازه گیری ها می توان مبداء آنها را پیدا کرد. نتایج نشان می دهد بیشتر این ستاره ها از مرکز کهکشان می آیند.
اخترشناسان یک ایده درباره اینکه این ستارگان سرعت خود را از کجا به دست می آورند دارند اما نمی دانند چگونه. آنها فکر می کنند دو فرایند ممکن است موجب سرعت زیاد ستاره ها شود. نخستین فرایند به اندرکنش با سیاه چاله ابر پرجرم (Sgr A*) که در مرکز کهکشان راه شیری قرار دارد، مربوط می شود. وقتی یک سیستم از ستارگان دوتایی، در فاصله بسیار نزدیکی به دور SGR A* می گردد، احتمالاً یکی از ستاره ها به دام می افتد در حالی که ستاره دیگر با سرعت بسیار زیاد از سیاه چاله دور می شود.
دومین فرایند به انفجار سوپر نوا (ابرنواختر) در یک سیستم ستارگان دوتایی مربوط می شود. انفجار سوپر نوا در یک سیستم ستارگان دوتایی آن چنان سیستم را مختل کرده که گاهی ستاره باقی مانده می تواند با سرعتی که به اندازه کافی زیاد است از کهکشان خارج شود.
اخترشناسان در تلاش هستد تا به کمک مدل های کامپیوتری جزئیات بیشتری را در این باره کشف کنند.
ترجمه شده از: Universetoday
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1615
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!