منو
 صفحه های تصادفی
اطلاعات عمومی- دانشگاه تهران
نحوه مطالعه یک کتاب مشکل
دیود متغییر
آسمانخراش
اندازه حرکت یک مجموعه ذرات
کاربر:هادی فرجی
ژوهانسنیت
هجوم سپاه عمر سعد به امام حسین علیه السلام
جان گلن
آیا خود شیخ زاهد گیلانی طریقتی خاص خود داشت ؟
 کاربر Online
453 کاربر online
 : نجوم
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه نجوم 3 ستاره ها ارسال ها: 1615   در :  سه شنبه 27 فروردین 1392 [13:54 ]
  مشاهده بقایای یک ستاره مرده توسط ستاره شناسان مرکز بین المللی تحقیقات اخترشناسی
 

تیمی از ستاره شناسان به سرپرستی مرکز بین المللی تحقیقات اخترشناسی رادیویی بقایای یک ستاره مرده را با جزئیات بی سابقه مشاهده کردند.
در فوریه 1987 ستاره شناسان در ابر ماژلانی بزرگ (کهکشان کوتوله ای که در همسایگی ما قرار دارد) متوجه چیزی شدند که به نظر می رسید یک ستاره جدید باشد. چیزی که آنها مشاهده کرده بودند در حقیقت یکی از درخشان ترین سوپرنوا هایی بود که از زمان اختراع تلسکوپ دیده شده بود.
با گذشت دو دهه و نیم از این کشف، بقایای سوپرنوای 1987A هنوز مورد توجه محققان است تا اطلاعات بیشتری درباره این پدیده به دست آورند.
برخلاف تلسکوپ های اپتیکی، تلسکوپهای رادیویی می توانند در طول روز هم مورد استفاده قرار گیرند، به دقت به غبار و گاز نگاه کنند تا اخترشناسان قادر به مشاهده فعالیتهای درونی اجرامی مانند بقایای سوپرنواها، کهکشان های رادیویی و سیاه چاله ها باشند.
پروفسور لیستر استیولی اسمیت از ICRAR و CAASTRO می گوید: `بقایای سوپرنوا مانند یک شتابدهنده ذرات طبیعی است، تشعشعات رادیویی که ما مشاهده می کنیم ناشی از چرخش الکترونها در راستای خطوط میدان مغناطیسی است که در هنگام چرخش فوتون منتشر می کند. هر چقدر که وضوح تصاویر تهیه شده بیشتر باشد، اطلاعات بیشتری درباره ساختار این جرم به دست می آوریم`.
دانشمندان به این دلیل تحولات سوپرنواها را مورد بررسی قرار می دهند تا درکی از دینامیک این انفجارات مهیب و واکنش موج انفجار با مواد اطراف به دست آورند.
پروفسور برایان گنسلر، رئیس CAASTRO از دانشگاه سیدنی می گوید: `عکسها با وضوح بالا نه تنها ما را قادر به آنالیز ساختار سوپرنوای 1987A کرده اند بلکه ما می توانیم اطلاعات به دست آمده از آنها را با داده های اشعه X و اپتیکی هم مقایسه کرده و تاریخ احتمالی این بقایا را مدل کنیم.`
تیم تحقیقات تصور می کند که یک منبع فشرده یا پالسار ویند نبیولا ( Pulsar wind nebula، سحابی که توسط باد پالسار یک تپ اختر به وجود می آید) در مرکز تشعشعات رادیویی قرار دارد که نشان می دهد انفجار سوپرنوا، ستاره را به سیاه چاله تبدیل نکرده است. آنها تلاش می کنند تا به عمق بیشتری نفوذ کنند و ببنند که چه چیزی در مرکز آن قرار دارد.
منبع: Science daily


تصویر

  امتیاز: 0.00