منو
 صفحه های تصادفی
تلفن
انواع زمانبندی ها در سیستم عامل
شباهت امام مهدی علیه السلام به حضرت موسی علیه السلام
ملاک انتخاب عسل خوب
سطح مریخ
عدد طلائی و طبیعت
آسیب به گوش میانی در اثر تغییرات فشاری
typhoid fever
رشته شنو ائی شناسی
اسید فرمیک
 کاربر Online
892 کاربر online
 : هنر
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه هنر 3 ستاره ها ارسال ها: 252   در :  چهارشنبه 18 آذر 1388 [07:38 ]
  طراحی صنعتی
 

در این بحث، به بررسی تحول این شاخه هنری در بستر صنعت خواهیم پرداخت. به طور کلی، می‌توان طراحی را در حکم نوعی فعالیت خلافانه انسانی در سه دوره مهم تاریخی مورد مطالعه قرار داد که عبارت‌اند از:
1.طراحی هم سو با صنایع دستی (craft oriented design)
2. فرآیند مدرن طراحی (the modern design process)
3.طراحی مبتنی بر فناوری پیشرفته (hi-tech design)

1.طراحی هم‌سو با صنایع دستی
این دوره بخش عظیمی از تاریخ اجتماعی زندگی بشر را در بر می‌گیرد، دورانی که در آن هنر همان صنعت است و صنعتگر همان هنرمندی است که با بهره‌گیری از نیروی دست و فکر، ماده را در جهت خلق اشیای کاربردی مهار می‌سازد. در این جوامع سنتی، هنرمند صنعتگر به مدد تجربه، مهارت فردی و سلیقه‌ی شخصی، هم‌چنین به منظور پایخگویی به نیاز خود و یا به صورت سفارشی به تولید اشیای تکی می‌پردازد که نشانگر امکانات فنی و گرایش‌های هنرمندانه هر دوره است. گاه ابعاد و عظمت شیء یا بنا به گونه‌ای است که هنرمند و خالق اثر خود به تنهایی قادر به ساختن آن نیست، در این صورت گروهی از صنعتگران و سازندگان به این امر مبادرت می‌روزند. شاید به همین دلیل است که شماری از آثار عظیم به جا مانده از دوره‌های میانه یا طرح‌های خطی و نقاشی‌های مربوط به آن آثار دارای اختلاف و تمایزند چرا که سازندگان اثر در هنگام ساخت بنا بر اساس امکانات موجود و سلیقه‌ی شخصی خود بنا را با تغیرات گاه اساسی به اتمام می‌رساندند.
در حقیقت آثار مربوط به این دوره که هم‌اکنون در موزه‌های جهان تحت عنوان اشیاء و آثار نگهداری شده و یا در هیبت یک بنای تاریخی در اقصی نقاط جهان مورد بازدید گردشگران قرار می‌گیرند. نشانگر نحوه زندگی، آداب و رسوم، عادات و اعتقادات، مذهب، خلق و خوی و کلاً سبک و گرایش فنی و هنری اقوام و مردمان یک سرزمین در طول تاریخ‌اند.
2.فرآیند مدرن طراحی
وقوع انقلاب صنعتی در سال‌های پایانی قرن هیجدهم میلادی در اروپا را می‌توان نقطه‌ی آغاز صنعتی شدن جهان نامید. برپا شدن کارگاه‌ها و کارخانجات، ایجاد خطوط مونتاژ و تولید ماشینی (mechanization) اشیا که ابتدا از انگلستان آغاز شده و سپس به سایر کشورهای اروپایی و از آن‌جا تا آمریکا گسترش یافت، موجب جذب نیروی کار انسانی به مراکز صنعتی شد. این نیروی انسانی در حقیقت همان صنعتگرانی بودند که این بار تنها در بخشی از فرایند ساخت و تولید به فعالیت می‌پرداختند، بدون این‌که بتواننداز مهارت و تجربه‌ی شخصی خود در ساخت اشیاء بهره جویند. در این جا، ماشین‌ها جایگزین نیروی بازوی انسان شده و صنعتگر به مقام کاربر ماشین تنزل شأن یافت....

بهار موسوی حجازی

  امتیاز: 0.00