منو
 کاربر Online
383 کاربر online
 : نجوم
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline حسین خادم 4 ستاره ها ارسال ها: 1813   در :  شنبه 12 خرداد 1386 [15:33 ]
  اندازه گیری سرعت مداری زمین
 

سلام

تا همین چند قرن پیش باور اکثر مردم بر این بود که خورشید هر سال، یک بار به دور زمین می گردد، اما امروز شواهد بسیاری وجود دارند که خلاف این موضوع را ثابت می کنند و بر طبق آنها این زمین است که سالیانه یک بار به گرد گرانیگاه مشترک که چندان از مرکز خورشید دور نیست در گردش است.

آنچه بیشتر از این شواهد برای دانشجویان اخترشناسی گفته می شود در سه پدیده خلاصه می شوند:

1- پدیده `کجراهی` نور ستاره ها که در سال های 05-1104 هخ (26-1725 م.) `جیمز/ برادلی`، استاد ریاضیات و اخترشناسی در دانشگاه آکسفورد، کشف کرد.

2- اختلاف منظر سالیانه ستاره های نزدیک که `فردریک/ ویلهلم/ بسل` و دیگران در حوالی سال 1217 هخ (1838 م.) آن را دریافتند.

3- و سرانجام، تغییرات سالیانه ای که در سرعت شعاعی ستاره ها مشاهده می شود و بویژه در مورد ستاره های نزدیک دایره البروج آشکارتر است.

با این وجود، دانشجویان کمتر فرصتی می یابند تا مستقیما با این شواهد رصدی کار کنند.
آزمایش ساده ای که در اینجا به نقل آن می پردازیم بر گرفته از آزمایشی است که برای استفاده در کلاس های `دانشگاه آیووای شمالی` در ایالات متحده طراحی شده است. در این آزمایش که ...

این بحث ادامه دارد
لطفا نظرات و پیشنهادات خود را مطرح کنید.

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline حسین خادم 4 ستاره ها ارسال ها: 1813   در :  چهارشنبه 16 خرداد 1386 [08:17 ]
  اندازه گیری سرعت مداری زمین
 

کار را با تصور حالتی آرمانی آغاز می کنیم و مدار زمین بر گرد خورشید را دایره ای کامل فرض می کنیم. علاوه بر آن فرض می کنیم ستاره مورد نظر که از میان ستارگان هم صفحه با دایره البروج برگزیده شده است در فاصله بسیار دوری از خورشید قرار دارد و ثابت است. زمین در مدارش در لحظه (A) یک راست از ستاره `دور` و در لحظه (B) به آن `نزدیک` می شود.

هنگامی که زمین در (A) است به خاطر اثر پدیده دوپلر، خطوط بینایی یا طیفی ستاره به سمت طول موج های بلندتر (سرخ) جابه جا می شود و مقدار این جابه جایی به سرعت مداری زمین بستگی دارد. در (B)، به همان مقدار، جابه جایی دوپلرزی رخ می دهد ولی این بار، جابه جایی به سمت طول موج های کوتاه تر (بنفش) است.

در این حالت آرمانی، اندازه جابه جایی `دوپلر`ی، هم ارز سرعت مداری زمین خواهد بود. اما در عمل به کارگیری این روش پیچیدگی هایی به همراه دارد:

1- ممکن است ستاره نسبت به خورشید ساکن نباشد بلکه با سرعت شعاعی (Vs) حرکت کند.
2- شاید ستاره درست روی صفحه دایره البروج واقع نباشد.
3- مدار زمین دایره کامل نیست بلکه اندکی بیضی وار است. نتیجه آنکه سرعت آن در `حفیض` تقریبا 4/3 درصد بیشتر از `اوج` است.
4- چرخش محوری زمین نیز به ناظر سرعتی در جهت ستاره و یا در خلاف جهت آن می دهد. البته آن در مقایسه با سرعت مداری زمین اندک است.

در آزمایشی که به شرح آن می پردازیم از دو مورد آخر صرف نظر می کنیم اما فرض اولیه را با اعمال موارد 1و2 تصحیحی می کنیم. اخترشناسان در محاسبه حرکاتی که د جهت دید ناظر واقند سرعت نزدیکی به ناظر را منفی و سرعت دور شدن از او را مثبت اختیار می کنند.

  امتیاز: 0.00