اولین بار که کشف سیاره ای به ثبت رسید ، کشفی بود که ویلیام هرشل که در 13 مارس موفق به انجام آن شد. هرشل قصد داشت آن را به افتخاز شاه جرج سوم ، `سیاره جرجی` بنامد. اما اخترشناس آلمانی یوهان ابرت بوده ، موجب شد تا نام اورانوس که در افسانه های روی پدر زحل (ساترن) است ، در نهایت بر این سیاره گذاشته شود.
نظریه پرداز فرانسوی اوربان لووریه ، نام نپتون را پس از اینکه این سیاره در مکانی که وی آن را پیش بینی کرده بود یافت شد ، پیشنهاد کرد. اما پس از آن لووریه به این نتیجه رسید که دوست دارد سیاره مذکور به نام وی خوانده شود و از این رو ، اورانوس را به نام هرشل خواند تا به این ترتیب سنتی را پایه گذارد. در مورد کشف تومباو در سال 1930 ، مدیر رصدخانه لاول – وستواسیلفر – اندیشه 11 ساله ونیتابرنی را (که نام پلوتو را پیشنهاد کرده بود) ، انتخاب کرد. پلوتو ، خدای سرزمین مردگان در افسانه های یونان است.
هم اکنون ، اتحادیه اخترشناسی بین المللی نامگذاری اجرام آسمانی را ساماندهی می کند. اجرام کوچک همچون سیارک ها و اجرام کمربند کوپیر را کاشف آنها می تواند نامگذاری کند ، اما نمی توان نام کاشفان را بر آنها گذاشت. ضمنا نام های انتخابی باید قابل تلفظ باشند و بهتر است در این خصوص از تک واژه هایی که بش از 16 حرف ندارند ، استفاده شود. نام های نظامی یا سیاسی قابل قبول نیست ، مگر اینکه مربوط به اشخاص یا رویدادهایی باشند که بیش از دو سال قدمت دارند. استفاده نام های حیوانات خانگی نیز مجاز نیست.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1637
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!