با توجه به مشکلات زیستمحیطی انباشت ظروف و وسایل ساخته شده از پلی اتیلن که پس از مصرف تا سالها در طبیعت باقی مانده و تجزیه نمیشوند، محققان پژوهشکده علوم و تکنولوژی پلیمر پژوهشگاه صنعت نفت با تولید پلیاتیلنی با زیست تخریب پذیری مناسب در تلاشند آن را جایگزین پلیمرهای غیرقابل تخریب کنونی کنند.
پلی اتیلن در حال حاضر کاربردهای زیادی در مصارف روزمره مانند بسته بندی ، تهیه ظروف یکبار مصرف ، کیسههای خرید و زباله و فیلمهای کشاورزی دارد.
با توجه به این که این نوع پلیمر در برابر شرایط محیطی ساختاری مقاوم دارد، پس از استفاده در میان انبوه زبالهها قرار میگیرد و تا سالهای متمادی در محیط زیست پایدار بوده و تخریب نشده و موجب معضلات زیست محیطی میشود؛ لذا محققان پژوهشکده علوم و تکنولوژی پلیمر در پروژهای سعی کردند تا با افزودن پلیمرهای طبیعی و سیستمهای تسریعکننده تخریب به پلی اتیلن، محصولی با زیست تخریب پذیری مناسب تهیه کنند.
`دکتر شریعت پناهی` مسوول پروژه در این خصوص گفت: با توجه به این که در سالهای آینده تولیدات پتروشیمی در زمینه پلی اتیلن به چند برابر محصول کنونی میرسد و کشور سالیانه بیش از ٥٠ هزار تن محصولات مستعمل پلی اتیلنی وارد زبالههای شهر میکند، انتظار میرود که در سالهای آینده با حجم بالای این زبالهها روبرو شویم و در این پروژه توانستیم با افزودن پلیمرهای طبیعی به همراه سیستم تسریع کننده تخریب و تهیه محصولی با زیست تخریب پذیری مناسب گام مهمی در رفع این مشکل برداریم.
وی تصریح کرد: امکان تهیه محصول زیست تخریب پذیر که قیمت تمام شده آنها ٢٠ تا ٤٠ درصد سایر انواع پلیمرهای زیست تخریب پذیر تجاری معمولی است و قیمت آن تنها ٢/١ تا ٣/١ برابر قیمت پلی اتیلن معمولی میباشد، یکی از دستاوردهای مهم این پروژه میباشد.
دکتر شریعت پناهی افزود: از سایر دستاوردهای این پروژه میتوان به تهیه محصولی با خواص و زیست تخریب پذیری مناسب که قابلیت شکل دهی توسط تجهیزات معمول شکل دهی پلی اتیلن را دارا است، گسترش و توسعه کاربرد پلی اتیلن تولید داخل و افزایش پتانسیل صادرات این محصول و جایگزینی بخشی از مواد اولیه محصولات پر مصرف با منابع تجدیدپذیر کشاورزی اشاره کرد.
وی در خصوص کاربرد این محصول گفت: از این محصول میتوان در صنعت بسته بندی ، تولید کیسههای خرید ، زباله و ظروف یکبار مصرف نگهدارنده مواد بهداشتی - آرایشی استفاده کرد.
دکتر شریعت پناهی در پایان، افزود: متقاضی این پروژه ، پتروشیمی تبریز و محل اجرای آن پژوهشکده علوم و تکنولوژی پلیمر پژوهشگاه صنعت نفت بوده است.
منبع:ایسنا
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!