فلزات طلا و نقره میتوانند به ساخت نانوکامپوزیتهایی منجر شوند که توانایی اندازهگیری مقادیر واقعی داروهایی را که توسط سلولهای سرطانی جذب میشوند، دارند.
تصویر برداری کیفی از سلولها میتواند به عنوان ابزاری مهم جهت درک چگونگی رسانش مقادیر واقعی داروها به سلولهای منفرد سرطانی و نحوه پاسخ سلولها بکار رود.
در گذشته ، رنگهای آلی فلوئورسانس برای تصویربرداریهای درون سلولی و آشکارسازی جزئیات سلولی بکار میرفتند؛ اگر چه اندازهگیری دقیق مقدار واقعی داروی رسیده به سلول همیشه مشکلساز بوده است و هنگام آشکارسازی ، رنگدانههای آلی با اکسیژن برهمکنش کرده ، از بین میروند. نقاط کوانتومی نیز که اخیراً استفاده شدهاند، به عوامل شیمیایی حساس بوده ، به مقدار زیاد ، سمی میباشند.
محققان مرکز نانوزیستفنآوری مؤسسه سرطان Roswell park در Buffalo توانستهاند نانوکامپوزیتهایی از پلیمرهای نانومقیاس (دندریمرها) را با کپسوله کردن اتمهای طلا و نقره سنتز کنند.
`دکتر Balogh` یکی از این محققان میگویند: این نانوکامپوزیتها ، غیرسمی ، فلوئورسانت ، حلال در آب و در PH های زیستی پایدار میباشند؛ بنابراین میتوان با تنظیم ویژگیهای سطحی این مواد ، برهمکنش آنها را با سلولها کنترل کرد.
نانوکامپوزیتهای ساخته شده اندازههای متفاوت (5 و 11 و 22 نانومتر) و سطوح مثبت ، منفی و خنثی دارند.
آزمایشهای برون سلولی این نانوکامپوزیتها با سلولهای سرطانی و سالم نشان میدهد که برهمکنش سلولها و مواد ، وابسته به بار سطحی میباشد و نانوابزار با بار مثبت بیشترین حد تشخیص را داشت. همچنین محققان دریافتند، این مواد هیچگونه سمیت درون سلولی ندارند.
دکتر Balogh نتیجهگیری میکند، این نانوکامپوزیتها قابلیت استفاده به عنوان نشانگرهای زیستی کیفی سلولها را دارند.
منبع:ایسنا
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!