منو
 صفحه های تصادفی
زینت دامادی
سیپروفلوکساسین
امام علی علیه السلام و بزرگواری با خائن
حضرت رضا علیه السلام در راه خراسان
مهدیار نوید
حکمتهای نزول تدریجی قرآن کریم
رشته کاردانی تکنولوژی پزشکی هسته ای
صله رحم
توجه امام کاظم علیه السلام به آراستگی
مخملک
 کاربر Online
438 کاربر online
 : هنر
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   ناشناس   در :  چهارشنبه 20 اردیبهشت 1385 [19:23 ]
  هنر آوانگارد (پیشرو)
 

هنر پیشرو تعریف نامعلومی دارد ولی یک ویژگی اصلی دارد که همه چیز را روشن می‌کند. بر خلاف هدف هنر ـ که ساختن فضاهایی است شبیه احساسات درونی مخاطب تا آنها را دوباره زنده کند ـ ، هنر آوانگارد چنین هدفی ندارد. هنر آوانگارد تنها و تنها می‌خواهد از شر چیزهای تکراری و کلیشه‌ای خلاص شود. به همین خاطر، انواع ابزارهای نامتعارف را امتحان می‌کند تا شکل‌های هنری تازه‌ای بتواند بسازد. بهمین خاطر اصلاً هنرهای آوانگارد جالب نیستند. اونها فقط ساختار شکنند.
سینمای آوانگارد

فیلم‌های ژان لوک گدار ـ و کلاً سینمای موج نو فرانسه ـ یک نمونه عالی برای سینمای آوانگارد است. ژان لوک گدار سعی می‌کند هر آنچه که به آنها عادت کرده‌اید و فکر می‌کنید که همیشه همینطور بوده را برملا کند و به خودتان نشان دهد. مثلاً مکالمه یک زن و مرد را در نظر بگیرید. دوربین روی زن. حرف می‌زند. دوربین روی مرد. حرف می‌زند. وقتی با هم دعوا می‌کنند یا اختلاف دارند، دوربین حرکات سریع‌تری دارد. وقتی با هم خوب‌اند ممکن است دوربین هر دوی آنها را در یک تاب نشان بدهد. تا حالا به این‌ها دقت کرده بودید؟ گدار برای این که متوجه این جور چیزها بشوید مثلاً همین مکالمه زن و مرد را نشان می‌دهد. دوربین روی زن حرف می‌زند. حالا مرد حرف می‌زند ولی دوربین هنوز روی صورت زن مانده. دوباره زن حرف می‌زند. حالا دوربین می‌چرخد و به پنجره و بیرون را نشان می‌دهد. در حالی که صدای زن و مرد را می‌شنوید.
گدار مخصوصاً این کارها را می‌کند تا متوجه باشید که آن چیزهایی که به آنها عادت کرده‌اید لزوماً چیزهای اصیل‌ای نیستند. شاید از بس عادت کرده‌اید اینطور به نظر آمده باشند.

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline محمد رضا قدوسی 3 ستاره ها ارسال ها: 916   در :  سه شنبه 26 اردیبهشت 1385 [13:28 ]
  پس کی شیوه ها و سنت ها ، پدید می آیند ؟؟
 

با سلام

وقتی همیشه شیوه عمل این باشد که
شیوه های پیشین را بشکنیم ،
سنت ها ، شیوه ها و عادت های ذهنی مخاطب ، اصولا پدید نمی آیند .

مثلا
در فیلم های سینمایی ، نوعی پیش فرض های عمومی وجود دارد که
معمولا با تکیه بر آنها ، زبان فیلم شکل می گیرد .
اگر آنها پدیدار نشوند ،

مانند آن است که
زبان به وجود نیاید و تنها بخواهیم بصورت اولین انسان ها با اشاره و خیالات خود ، ارتباط برقرار کنیم .

  امتیاز: 0.00