"Vincenzo Balzani" ، از شیمیدانان دانشگاه Bologna ایتالیا میگوید: از این موتور که همانند پیستون حرکاتی به جلو و عقب دارد، میتوان در خواندن اطلاعاتی که به صورت صفر و یک میباشند، کمک گرفت. به عنوان مثال میتوان از این موتور در الکترونیک و فوتونیک مولکولی که بهسرعت رو به رشد میباشند، برای ساخت کامپیوترهای شیمیایی بهره برد.
همچنین این موتورها میتوانند به عنوان نانوشیرهایی که سطوح نانوذرات متخلخل سیلیسیومی را میپوشانند، عمل کنند؛ بدین ترتیب دانشمندان میتوانند با استفاده از نور ، این تخلخلها را از نانوذرات مولکولهای مختلفی همچون داروهای ضدسرطان خالی و یا پُر کنند.
"J, Fraser Stoddart" از نانوشیمیدانان دانشگاه کالیفرنیا میگوید: پس از هدفگیری غدد سرطانی با این نانوذرات ، تنها کافیست با استفاده از نور ، شیر نانومقیاس باز شده و دارو در محل مورد نظر رها شود.
این موتور طی شش سال و توسط محققان دانشگاههای Bologna و UCLA طراحی و ساخته شده است.
این نانوماشین ، شبیه دمبلی به طول تقریبی 6 نانومتر میباشد که حلقهای به پنهای 1,3 نانومتر در اطراف میله آن قرار گرفته است. این حلقه میتواند در طول میله دمبل حرکت کند؛ ولی نمیتواند از متوقف کنندههای تودهای دو انتهای آن رد شود.
دو نقطه روی این شکل دمبلی وجود دارد که حلقه بیشتر در آن نقاط قرار میگیرد. وقتی یکی از دو انتهای دمبل نور خورشید را جذب میکند، الکترونی را به یکی از این دو نقطه انتقال میدهد و حلقه را به آن نقطه میکشد و سپس با یک چرخش به وضعیت دیگر برمیگردد. پس از آن که الکترون دوباره به سر دمبل برگردد، حلقه نیز به محل سابق خود باز میگردد و همچنین چرخه مجدداً تکرار میشود.
Stoddart میگوید: حرکات این نانوموتور کاملاً سریع است و یک چرخه کامل آن در کمتر از یک هزارم ثانیه صورت میگیرد که تقریباً معادل 60000 دور در دقیقه موتور یک خودرو است.
جالب آن که این نانوموتور برای حرکت خود به هیچ سوخت شیمیایی نیاز ندارد؛ این در حالی است که موتورهای مشابهی که قبلاً ساخته شده بودند، از جمله موتورهای بیولوژیکی ، به سوخت نیاز داشتند. اما نیروی این موتور مستقیماً از نور خورشید تأمین میشود، بدون آن که نیاز به گردش سوخت و مصرف آن داشته و ماده زایدی تولید کند.
درست همان نسبتی که بین یک خودرو خورشیدی با یک موتور بنزین سوز وجود دارد، در اینجا نیز هست و این گامی مهم و رو به جلو در تلاشهای شیمیدانان برای ساخت ماشینهای مولکولی به شمار میآید؛ بطوری که دیگر دانشمندان هم تحت تأثیر پیچیدگی ساختار ترکیبی آن قرار گرفتهاند.
در حال حاضر این نانوموتورها میتواند در محیط محلول بطور تصادفی و نسبتاً مستقل از هم و بدون آن که به هم بچسبند، حرکت کنند؛ لذا فعلاً نمیتوان کاری از این سیستم انتظار داشت.
دانشمندان به دنبال آن هستند که بتواند این نانوماشینها را دنبال هم و روی یک سطح و حتی داخل غشاء سلولها قرار دهند به طوری که بتوانند در کنار هم کاری انجام داده و در نهایت یک کار مکانیکی در مقیاس ماکروسکوپیک به ثمر رسد.
منبع:Isna
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 775
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!