مقدمه
نپتون هشتمین
سیاره نزدیک به
خورشید و چهارمین غول گازی است. از لحاظ اندازه و ساختار شبیه به سیاره همسایهاش ،
سیاره اورانوس ، می باشد. جو آبی رنگ و درخشان این سیاره بخاطر وجود گاز
متان در آن است. شکلهای ابر مانند متعدی روی این سیاره وجود دارند که مهمترین آنها
لکه سیاه بزرگ نام دارد. این لکه ، مجموعه طوفانی عظیمی به بزرگی
کره زمین است. شکلهای ابر مانند نپتون ، توسط سریعترین
بادهای منظومه شمسی با سرعتی معادل 2200 کیلومتر در ساعت (1370 مایل در ساعت) جابجا میشوند. زیر این ابرها ، جبهای از یخ و گاز و هستهای سنگی و کوچک قرار دارد.
سیاره نپتون
|
قمرهای نپتون
|
لکه سیاه بزرگ
لکه سیاه بزرگ و لکه سیاه کوچک واچرخههایی بیضی شکل در جو نپتون هستند که بوسیله سریعترین بادهای منظومه شمسی ، در جهت عکس چرخش نپتون حرکت میکنند. ابر کوچکی به نام
اسکوتر که از نوع
ابر سیروس است، در ارتفاع متفاوتی نسبت به لکهها قرار دارد که باد کمتری در این نقطه میوزد. موقعیت این ابر نسبت به هسته نپتون ثابت مانده و در جهت چرخش نپتون ، که مخالف جهت حرکت لکههاست، حرکت میکند.
لکه سیاه بزرگ ، انبوهی از گازهای مختلف که در وسعتی به اندازه سطح زمین ، با سرعتی حدود 1000 کیلومتر در ساعت (620 مایل در ساعت) ، معادل سرعت صوت ، روی سیاره نپتون در حرکت است. بادهای نپتون سرعتی دو برابر سرعت فوق دارند که حدوداً 10 برابر سرعت گردبادهای سطح زمین است.
حلقههای نپتون
در مدتی کمتر از 100 میلیون سال ،
تریتون وارد محدوده روش نپتون (کوتاهترین فاصله از یک جسم اصلی که در آن یک جسم تابع میتواند بدون آنکه توسط نیروهای جاذبه متاشی شود، دور بزند) خواهد شد. نیروهای کششی میتوانند قمرهایی که در این محدوده قرار دارند را بسته به نوع مواد تشکیل دهنده شان متلاشی کنند. احتمال دارد تریتون به سنگریزههایی تبدیل شده و حلقهای زیبا به دور نپتون تشکیل دهد.
حلقههای نپتون در فاصله 40000 تا 63000 کیلومتری (25000 تا 39000 مایلی) نپتون گسترده شدهاند. این حلقهها بسیار تیره هستند، یکی از آنها عریض و سه حلقه دیگر باریک میباشند. نام حلقههای
آدامز و
لووریه از نام دو ستاره شناس که وجود و موقعیت سیاره نپتون را پیش بینی کرده بودند، گرفته شده است. نام حلقه
گاله از نام ستاره شناس آلمانی ،
یوهان گاله (1910-1812) ، که نپتون را کشف نمود گرفته شده است.
کاوشگر فضایی ویجر2 انبوهی از مواد حلقوی در حلقه
آدامز کشف نمود که ستاره شناسان هنوز توضیحی برای وجود آنها نیافتهاند.
قمرهای نپتون
قبل از آنکه
ویجر2 در سال 1989 به مطالعه نپتون بپردازد، از هشت قمر نپتون فقط
تریتون و
نیراید شناخته شده بودند. تریتون سردترین جسم شناخته شده در
منظومه شمسی است که دمای سطح آن 235- درجه سانتیگراد (391- درجه فارنهایت) است. جو رقیقی از نیتروژن در اطراف این قمر وجود دارد.
|
|
انفجار غبار آلود
در سطح تریتون ، رگههایی از غبار سیاه که
منفذ فواره بخار بیرون زدهاند وجود دارند.
|
قمر اصلی
تیترون با قطری معادل 2705 کیلومتر
(1680 مایل) بزرگترین قمر نپتون است.
|
مدار نامنظم نپتون
ما تا کنون فقط توانستهایم 9 سیاره را در منظومه شمسی شناسایی کنیم، اما آیا سیارههای دیگری نیز در این منظومه وجود دارند؟ به نظر بعضی از ستاره شناسان بی نظمیهایی که در مدار نپتون مشاهده شده ، ممکن است توسط سیاره دهم که جرم زیادی داشته و خارج از مدار
پلوتون قرار دارد ایجاد شده باشند. این سیاره فرضی سیاره
ایکس نام گرفته است. مخالفین این فرضیه بر این عقیدهاند که منظومه شمسی دارای ماده کافی برای تشکیل سیاره علاوه بر 9 سیاره دیگر نبوده و همچنین تشکیل این سیاره در چنین فاصلهای مطابق با عمر منظومه شمسی نیست. نپتون بعد از پلوتون ، دورترین سیاره از خورشید و از لحاظ بزرگی چهارمین سیاره منظومه شمسی است. کوچکترین غول گازی بوده و مانند سایر غولهای گازی ، حلقههایی از غبار و ذرات دیگر در اطراف خود دارد.
مباحث مرتبط با عنوان
فاصله متوسط از خورشید |
4.49 میلیارد کیلومتر |
قطر استوا |
49528 کیلومتر |
مدت حرکت وضعی |
19.20 ساعت |
مدت حرکت انتقالی |
164.79 روز زمینی |
سرعت مداری |
5.47 کیلومتر در ثانیه |
دمای ابر فوقانی |
220- درجه سانتیگراد |
جرم (زمین=1) |
17.14 |
چگالی متوسط (آب=1) |
1.64 |
جاذبه (زمین=1) |
1.20 |
تعداد قمر |
8 |