عمادالدین قرا ارسلان قاورد از سلاجقه ی کرمان


عمادالدین قرا ارسلان قاورد

« 446-442 ق / 1074- 1050 م»

قرا ارسلان قاورد بن جغری بیگ، برادر الب ارسلان سلجوقی، در 442 ق / 1050 م به کرمان رفت و بهرام بن لشکرستان را که از سوی ابو کالیجار بویه‏ای بر آن جا امارت داشت به محاصره گرفت.

بهرام از ابوکالیجار که در شیراز بود، یاری خواست، اما پیش از رسیدن او، میان بهرام و قاورد صلح برقرار شد و بهرام شهر را به او تسلیم کرد و کس فرستاد تا ابوکالیجار را در راه زهر خوراندند و به قتل رساندند.

ملک کرمان بدین گونه تسلیم قاورد شد و او در بردسیر، دارالملک آن ایام، مُقام کرد. قرا ارسلان در 455 ق / 1063 م، فارس را از فضل بن حسن معروف به فضلویه گرفت.

در 459 ق / 1067 م بر برادر خود الب ارسلان سلجوقی شورید؛ و گفته‏اند که چون بی‏اجازه سلطان شیراز را گرفت، الب ارسلان از این اقدام به خشم آمد و بر کرمان تاخت و قراولان سپاه قاورد را شکست داد.
قاورد به جیرفت گریخت و نماینده‏ای برای شفاعت نزد سلطان فرستاد. سلطان او را بخشید و به حکومتش بازگرداند و اقطاعات و اموال بسیار به دخترانش داد.

قاورد پس از آن به عمان تاخت و بر آن دیار یره شد و شخصی به نیابت خود در آن جا گمارد. پس از مرگ الب ارسلان «465 ق / 1073 م» چون خود را سزاوار فرمانروایی می‏دانست بر ملکشاه جوان تاخت.

در کرج دو سپاه مقابل هم قرار گرفتند و قاورد شکست خورده، گرفتار شد و به فرمان نظام الملک یا ملکشاه کشته شد و چشمان دو پسرش سلطان شاه و ایرانشاه یا تورانشاه را میل کشیدند.

گفته‏اند که ملکشاه پس از آن حکومت کرمان را به پسران قاورد داد و خلعت فرستاد. مورخان، فرمانروایی قاورد را ستوده و خوشدلی کرمانیان را از او و دادگستریش را یاد کرده‏اند و به آثار عمرانی او در کرمان و سیستان نیز اشارت شده است .

تعداد بازدید ها: 8352