شیخ صدرالدین موسى

«735 - 794 ق / 1334 - 1392 م»

شیخ صدرالدین موسى، پسر شیخ صفى اردبیلى بود که پس از وفات پدر جاى او را در خانقاه اردبیل گرفت. در این هنگام، خانقاه، تکیه‏گاه مریدان و مرشد طالبان تصوف بود و در طى سالها که خانقاه و مقبره پدر را تولى و نظارت مى‏کرد، التزام زهد و ریاضت و کسب شهرت به کرامات را وسیله جلب و نگه داشتن مریدان پدر و افزونى دائم التزاید آنها ساخت. صدرالدین موسى، تا پایان عمر «794 ق / 1392 م» مورد توجه و اکرام طبقات عام و امیران و رجال و بازرگانان عصر بود. نقش وساطتى که وى در رفع اختلافهاى امراى محلى داشت و کثرت فوق‏العاده مریدانش که دائم افزوده مى‏شدند، او را یکچند مورد سوءظن و آزار ملک اشرف چوپانى قرار دارد و حتى چندى هم به ترک آذربایجان و به جا آوردن سفر حج واداشت. در مراجعت از این سفر بود که شیخ صدرالدین موسى در سن نود سالگى در اردبیل وفات یافت و پسرش سلطان على، متولى خانقاه شد.