انواع ستاره شناسی






مقدمه

ستاره شناسان حرفه‌ای تمام وقت خود را صرف استفاده از تلسکوپ نمی‌کنند. ممکن است آنها ماههای بسیاری را به تحلیل تصاویر و اطلاعات گرد آمده از رصد بگذارنند. گاهی اوقات لازم نیست اختر شناسان به محل تلسکوپ بروند. مثلا تلسکوپ اسحاق نیوتن در جزایر قناری را می‌توان از کمبریج انگلیس کنترل کرد. ستاره شناسان غیر حرفه‌ای بسیاری نیز به آسمان شب می‌نگرند و از آن عکس می‌گیرند. تجهیزات این عده معمولا برای کاوش کهکشانهای دور به حد کافی پیشرفته نیست، ولی آنها می‌توانند منظومه شمسی را رصد کنند.



img/daneshnameh_up/d/dc/Rasad.jpg
نوبت رصد
ستاره شناسان برای ثبت اطلاعات
مورد نیازشان ، باید از قبل در یکی از
رصدخانه‌های بزرگ مدرن نوبت بگیرند.




برای ستاره شناسان غیر حرفه‌ای ، یک دوربین خوب از یک تلسکوپ کوچک ارزان قیمت موثرتر است. با دوربین می‌توان کوهها و گودالهای شهابسنگی ماه را مشاهده کرد و بیشتر از چشم غیر مسلح می‌توان ستاره دید، مخصوصا «اگر توجهتان به کهکشان راه شیری معطوف است. با دوربین ، ستارگان همچنان شبیه نقاط نورانی هستند، ولی سیارات نزدیک بصورت قرصهایی معلوم می‌شوند. همچنین می‌توانید هلالهای زهره و ماه را ببینید. یافتن سیارات از ستارگان دشوارتر است، زیرا موقعیت‌شان مرتبا تغییر می‌کند، ولی مجلات ستاره شناسی و برخی از مجلات بطور ماهیانه به شما می‌گویند که در کجای آسمان در جستجوی آنها باشید.

با استفاده از این اطلاعات می‌توانند به مشاهده چهار قصر بزرگ مشتری بپردازید و حرکاتشان را به هنگام گردش به دور این سیاره تحت نظر بگیرند. دوربین همچنین جزئیات بیشتری درباره خوشه‌های ستارگان نظیر پروین و سحابیهایی مانند جبار در اختیار شما قرار می‌دهد. به مشاهده ستارگان دنباله دار بپردازید، چرا که این ستارگان با نام کاشفشان نامگذاری می‌شوند. هیچ وقت از اقبال خود نا امید نشوید، شاید شما نیز یکی از آن افراد شوید.

مشاهده ستارگان

اگر چه از درون باغچه یا پشت پنجره می‌توانید مناظر جالبی در آسمان ببینید، اما اگر بتوانید دور از پرتو نور چراغهای خیابان رصدخانه‌ای بیابید، ستارگان بیشتری خواهید دید. اگر به انجمن ستاره شناسی محل خود بپیوندید، می‌توانید دوستانی بیابید تا به اتفاقشان ستارگان را مطالعه کنید و در سفرهای علمی به مشاهده ستارگان بپردازید. نقشه ستارگان به شما کمک می‌کند محل اجرام سماوی خاص را بیابید.

همچنین برای تعیین زمان به ساعت و برای تعیین جهت صحیح به قطب نما احتیاج دارید. 30 دقیقه طول می‌کشد تا چشم شما به تاریکی عادت کند، ولی برای خواندن نقشه ستارگان از چراغ قوه معمولی استفاده نکنید و دید شبانه خود را مختل نکنید. در عوض چراغ قوه‌تان را با کاغذ شفاف قرمز بپوشانید تا نور قرمز ساطع کند. شبهای صاف برای مشاهده ستارگان شرایط خوبی را فراهم می‌کنند، ولی صافی آسمان شاید نشانه خنکی هوا باشد، پس فراموش نکیند لباس گرم بپوشید.

اگر تجهیزات مخصوصی ندارید، باز می‌توانید با چشم غیر مسلح اجرام سماوی بسیاری را بیابید. می‌توانید هلالهای ماه را دنبال کنید و صور فلکی را بیابید. شاید ستارگان دارای رنگهای مختلف نیز نظیر رجل الجبار ، که ستاره‌ای به رنگ آبی و سفید است، منکب الجوزا ، که ستاره‌ای سرخ است، قابل رؤیت باشند. می‌توانید این دو ستاره را در صورت فلکی جبار بیابید.

مباحث مرتبط با عنوان



تعداد بازدید ها: 30724