ابوبصیر می‌گوید:
روزی امام صادق علیه السلام به من فرمود:« ای ابو محمد آیا امام‌ات را می شناسی؟»
عرض کردم:« آری، سوگند به خدایی که جز او خدایی نیست، امام من شما هستید.»
فرمود:« راست گفتی؛ هرگز از او جدا مشو.»
به او عرض کردم:« می‌خواهم نشانه‌ای از امامت خود به من عنایت فرمایید.»
فرمود:« پس از شناخت، نیازی به نشانه و علامت نیست.»
عرض کردم:« می‌خواهم ایمان و یقینم بیشتر شود.»
امام فرمود« به
کوفه بر می‌گردی. خداوند فرزندی به نام عیسی به تو داده است و بعد از آن فرزندی به نام محمد و بعد از آن دو دختر نیز به تو می‌دهد. بدان که نام دو پسر تو در
صحیفه جامعه در فهرست نام‌های شیعیان ما نوشته شده است؛ و نام‌های پدران و نیاکان آنان و فرزندان آنها نیز تا روز قیامت در آن صحیفه موجود است.»