احمد بیگ آق قویونلو
«903 ق / 1498 م»
احمد بیگ، فرزند اوغورلو محمد بن حسن بیگ معروف به گوده یا کوده احمد - کوده به معنی کوتاه قد، و دست و پا کوتاه است - در 902 ق / 1497 م در عصر سلطنت رستم بیگ خروج کرد و حسین بیگ علیخانی، داماد او، عبدالکریم بیگ الله را که از یاران رستم بیگ بود، در سلطانیه به قتل رساند و به این ترتیب خطبه و سکه به نام احمد بیگ کرد.
منازعات دوره احمد بیگ
- احمد بیگ دو بار در آذربایجان با رستم بیگ به جنگ پرداخت؛ بار نخست، آیبه سلطان که زمینه پادشاهی رستم بیگ را فراهم کرده بود، از او روگردان شد و به سپاهیان احمد بیگ پیوست به علاوه توانست با همکاری وی، رستم بیگ را شکست دهد؛
- بار دوم، آیبه سلطان، به پاس این یاری، به فرمانروایی کرمان رسید، وی به قصد کرمان عازم فارس شد و در آن دیار همراه فرمانروای آن جا ملک قاسم بیگ پرناک، بر احمد بیگ شورید. در جنگی که میان آنان درگرفت، احمد بیگ، مرادش شیخ نقطهچی اوغلی و بسیاری از نزدیکان او در 18 ربیع الثانی 903 ق / 14 دسامبر 1497 م کشته شدند.
با مرگ او، زوال حکومت
آق قویونلو نیز آغاز شد. چون احمد بیگ با امیران درباری میانهای نداشت، آلت دست آنان نشد.
سیاست های مالی احمد بیگ
قزوینی از ارادت وی به شیخ نقطهچی اوغلی سخن میگوید و مینویسد: «از سخن و صوابدید او تجاوز نمینمود، اما امساک بر طبیعت شیخ غالب بود و در اجرای سیورغالات و ادارات مضایقه مینمود. /
لب التواریخ، ص 372». از این رو، سران ترکمان و استاجلو اندک اندک از او کناره گرفتند به طوری که در نهان به توطئه پرداختند.
بزرگترین گناه این پادشاه آن بود که میخواست به روش جدش اوزون حسن، مالیاتها را منسوخ و دست فرا دستان را از تخت ستم کوتاه سازد. بر این گمان، به تغییر سیاست مالی کشور پرداخت «مجدی: زینت المجالس، ص 972».
اعتقادش به این امر به گونهای استوار بود که کندن ریشه ستم را بر سبیل شعار روی نگین خود نقش کرد.
او همچنین به تقلید عمّش سلطان یعقوب، حکمها و فرمانهایی را که در گذشته برای بخشیدن سیورغالها به بزرگان کشور و سرداران و امیران سپاه صادر شده بود، لغو کرد.
- درباره تغییر سیاست مالی در دوره احمد بیگ چندین گزارش در دست است؛
- خواند میر گفته است که احمد بیگ پس از بازگشت از عثمانی به زارعان و رعایا اعلام کرد که از این پس عدالت پاس داشته خواهد شد «حبیب السیر، ج 4، ص 443».
به رغم سلطنت کوتاه مدت او، هیچ کس جرأت آن را نداشت که بر خلاف شرع کاری کند به طوری که حتی «پر کاهی به غیر حق از رعیت» بستاند.
- گزارشهایی که مورخان آن روزگار به دست میدهند، حاکی از عدالت خواهی اوست. این امر که آیا او فرصت داشته است تا در دوران پادشاهی خود این نیّات را به گونه مدوّنی درآورد یا خیر، مشخص نیست. قاضی احمد غفاری معتقد است که سیاستهای احمد بیگ «به طریق روم» روشهای عثمانی استوار بود. «تاریخ جهان آرا، ص 255». و این امر بدان سبب است که او در سرزمین عثمانی پرورش یافته بود «رویمر: سلسلههای ترکمانان، ص 188».
او گِرد مناهی نگشت و از نوشیدن باده همواره پرهیز داشت.
احمد بیگ، با دانشمندان به احترام رفتار میکرد.