تاریخچه ی:
مقابله امام مجتبی علیه السلام با توطئه های معاویه
وقایع پس از شهادت ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امام علی علیه السلام)) و بیعت مردم با امام حسن علیه السلام و اخبار ((کوفه|کوفه))، ((معاویه ))را بر آن داشت که بلافاصله شورایی از یاران نزدیک خود از جمله ((عمرو عاص|عمرو بن عاص ))تشکیل دهد و به آنها چنین بگوید:« اگر برای براندازی حکومت حسن، اندیشه‌ای اساسی نکنید خطر همیشه در کمین ماست.»
بر این اساس تصمیم گرفتند دو جاسوس به کوفه و ((بصره)) اعزام کنند تا ((شام «سوریه»)) را از اوضاع این دو شهر عمده ((عراق)) مطلع سازند.
اصحاب امام حسن علیه السلام جاسوس کوفی را گرفتند و به دستور امام، گردن زدند. امام نامه‌ای هم به بصره فرستاد و دستور دستگیری و گردن‌زدن جاسوس دوم را هم صادر فرمود. سپس نامه‌ای به معاویه نوشت و تصریح کرد:« جاسوس می‌فرستی و گویا قصد جنگ داری. پس منتظر باش که به‌زودی با لشگری عظیم به سویت خواهم آمد.»
مراجعه شود به:
((امام حسن علیه السلام و شروع خلافت))
