ماه صفر، دومین ماه قمری پس از ((ماه محرم|ماه محرم)) است، در ((جاهلیت)) آن را ناجز می نامیدند؛ صفر از ماده « صفر » به معنی تهی و خالی است، در وجه نامگذاری آن گفته اند که چون این ماه پس از ماه محرم واقع است و مردم جاهلیت در ماه محرم به دلیل اینکه از ((ماههای حرام|ماههای حرام)) بود از جنگ پرهیز داشته و دست می کشیدند، با فرارسیدن ماه صفر به جنگ روی می آوردند و خانه ها خالی می ماند؛ از این روی به آن صفر گفته اند.

در میان مردم این ماه، معروف به نحوست، برای رفع نحوست چیزی بهتر از دعا و ((صدقه)) نیست.
حوادث تاریخی فراوانی در ماه صفر رخ داده است که به برخی از آنها اشاره می نمائیم.

آغاز ((جنگ صفین|جنگ صفین)) در سال 37 قمری، آوردن سر مبارک امام حسین علیه السلام به ((دمشق))، ((اربعین امام حسین علیه السلام))، ولادت ((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|امام محمد باقر علیه السلام)) در سال 57 قمری، ولادت ((حضرت امام موسی کاظم علیه السلام|امام کاظم علیه السلام)) در سال 128 قمری، شهادت ((زید بن علی فرزند امام چهارم علیه السلام|زید بن علی بن الحسین علیه السلام)) در سال 121 قمری، شهادت ((عمار یاسر|عمار بن یاسر)) و ((خزیمه بن ثابت ذو الشهادتین)) در جنگ صفین در سال 37 قمری، رحلت ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم ))در سال 11 قمری، شهادت ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|امام حسن مجتبی علیه السلام)) در سال 50 قمری، شهادت ((حضرت امام رضا علیه السلام|امام رضا علیه السلام)) در سال 203 قمری و. . . . آنچه آورده شد مهم ترین حوادثی است که در ماه صفر در سالهای مختلف روی داده است.

منابع:
هدایة الانام الی وقایع الایام، محدث قمی، ص 63؛ مفاتیح الجنان، ص 532