ماه صفر، دومین ماه قمری پس از ((ماه محرم|ماه محرم ))است، در ((جاهلیت ))آن را ناجز می نامیدند؛ صفر از ماده« صفر» به معنی تهی و خالی است، در وجه نامگذاری آن گفته اند که چون این ماه پس از ماه محرم واقع است و مردم جاهلیت در ماه محرم به دلیل اینکه از ((ماههای حرام|ماههای حرام ))بود از جنگ پرهیز داشته و دست می کشیدند، با فرارسیدن ماه صفر به جنگ روی می آوردند و خانه ها خالی می ماند؛ از این روی به آن صفر گفته اند.

در میان مردم این ماه، معروف به نحوست، برای رفع نحوست چیزی بهتر از دعا و صدقه نیست.

حوادث تاریخی فراوانی در ماه صفر رخ داده است که به برخی از آنها اشاره می نمائیم.

آغاز جنگ ((جنگ صفین|صفین ))در سال 37 قمری، آوردن سر مبارک امام حسین علیه السلام به ((دمشق ))، ((اربعین امام حسین علیه السلام ))ولادت ((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|امام محمد باقر علیه السلام ))در سال 57 قمری، ولادت ((حضرت امام موسی کاظم علیه السلام|امام کاظم علیه السلام ))در سال 128 قمری شهادت ((زید بن علی فرزند امام چهارم علیه السلام|زید بن علی بن الحسین علیه السلام ))در سال 121 قمری، شهادت ((عمار یاسر|عمار بن یاسر ))و ((خزیمه بن ثابت ذو الشهادتین ))در جنگ صفین در سال 37 قمری، رحلت ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم ))در سال 11 قمری، شهادت ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|امام حسن مجتبی علیه السلام ))در سال 50 قمری، شهادت ((حضرت امام رضا علیه السلام|امام رضا علیه السلام ))در سال 203 قمری و. . . . آنچه آورده شد مهم ترین حوادثی است که در ماه صفر در سالهای مختلف روی داده است.

منابع :

هدایه الانام الی وقایع الایام ، محدث قمی ، ص 63 ؛ مفاتیح الجنان ، ص 532