ماه صفر، دومین ماه قمری پس از ماه محرم است، در جاهلیت آن را ناجز می نامیدند؛ صفر از ماده« صفر» به معنی تهی و خالی است، در وجه نامگذاری آن گفته اند که چون این ماه پس از ماه محرم واقع است و مردم جاهلیت در ماه محرم به دلیل اینکه از ماههای حرام بود از جنگ پرهیز داشته و دست می کشیدند، با فرارسیدن ماه صفر به جنگ روی می آوردند و خانه ها خالی می ماند؛ از این روی به آن صفر گفته اند.

در میان مردم این ماه، معروف به نحوست، برای رفع نحوست چیزی بهتر از دعا و صدقه نیست.

حوادث تاریخی فراوانی در ماه صفر رخ داده است که به برخی از آنها اشاره می نمائیم.

آغاز جنگ صفین در سال 37 قمری، آوردن سر مبارک امام حسین علیه السلام به دمشق ، اربعین امام حسین علیه السلام ولادت امام محمد باقر علیه السلام در سال 57 قمری، ولادت امام کاظم علیه السلام در سال 128 قمری شهادت زید بن علی بن الحسین علیه السلام در سال 121 قمری، شهادت عمار بن یاسر و خزیمه بن ثابت ذو الشهادتین در جنگ صفین در سال 37 قمری، رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در سال 11 قمری، شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام در سال 50 قمری، شهادت امام رضا علیه السلام در سال 203 قمری و. . . . آنچه آورده شد مهم ترین حوادثی است که در ماه صفر در سالهای مختلف روی داده است.

منابع :

هدایه الانام الی وقایع الایام ، محدث قمی ، ص 63 ؛ مفاتیح الجنان ، ص 532