گفته اند ((عمر بن خطاب|عمر ))در ((شورای شش نفره)) ای که برای انتخاب خلیفه پس از خود تشکیل داد، ((عبدالله بن عباس|عبدالله بن عباس )) و ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|امام حسن علیه السلام)) را هم به جهت تیمّن و تبرّک داخل کرد، ولی تصریح نمود که ایشان حق رأی دادن ندارند.

این قضیه تاریخی کاملاً بر شخصیت استثنایی حسنین (علیهماالسلام) گواهی می دهد. گویا حضور آنان در شورایی بااین اهمیت هر چند به خاطر منافع سیاسی غاصبان خلافت، حق رأی نداشته باشند در رسمیت بخشیدن به آن دخالت چشمگیر داشته است.

مراجعه شود به:
((امام حسن علیه السلام پیش از حکومت پدر))