گرچه امام حسن علیه السلام پس از پدر متولی صدقات و اوقاف
علی علیه السلام بود و گرچه عطای
معاویه و اموال
شیعیان بدست حضرت می رسید و حضرتش در
مدینه میهمان خانه ای برای غریبان و فقرای مدینه تشکیل داده بودند اما خود بسیار زاهدانه در دنیا زندگی می نموند.
امام صادق علیه السلام درباره حضرتش می فرماید: «
و کان ازهدالناس » حسن بن علی علیه السلام از همه مردم زاهدتر بود.
خود حضرت درباره دنیا و اموال آن به جناده یکی از اصحاب فرمود: دنیا راه مانند جیفه و مرداری فرض کن و به قدر ضرورت از آن برگیر و امامان ما پیشروان فضائلند بخصوص آنچه را که به دیگران می گویند حسن فرزند همان علی است که به اصحابش فرمود: «
والله مااحثکم علی طاعه الا واسبقکم الیها ولاانهاکم عن معصیته الاواتناهی قبلکم عنها »؛ ( من هر چه را به شما امر یا نهی کردم خودم پیش از شما بدان عمل نمودم )
البته این نکته قابل تذکر است که شرایط زمانی امام حسن علیه السلام با زمان علی علیه السلام بسیار تفاوت داشت و در زمان امام حسن علیه السلام مسلمانان از رفاه نسبی برخوردار بودند و ضرورتی به آن زهد علی گونه احساس نمی شد.
مراجعه شود به:
سیرت باطنی و فضائل و مناقب امام حسن علیه السلام