پس از شهادت امام مجتبی (علیه السلام) و رفت و آمد بزرگان عراق و اشراف حجاز با امام حسین (علیه السلام) دست نشاندگان معاویه به دستور او سختگیری بیشتری نسبت به شیعیان، بخصوص شیعیان کوفه انجام می دادند و بعضی از چهره های سرشناس شیعه را به بهانه های پوچ و بی اساس از میان برداشتند.

یکی از آنان حجربن عدی کندی است که زیاد بن ابیه او تعدادی از یاران وفادارش را با تشکیل پرونده های ساختگی به دمشق فرستاده و به دستور معاویه آنها را در« مرج عذراء» دمشق به شهادت رسانیدند.

شهادت حجر تأثیر بسیاری در روحیه مردم گذاشت و موج نفرتی از خاندان اموی سراسر جامعه اسلامی را فرا گرفت به طوری که عایشه هنگامی که با معاویه در مراسم حج ملاقات نمود به او گفت: چرا حجر و یاران او را کشتی و شکیبایی از خود نشان ندادی ؟

آگاه باش که از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که می فرمود: در« مرج عذراء» جماعتی کشته می شوند که فرشتگان آسمان از کشته شدن آنها در خشم خواهند شد.

معاویه برای این که عمل زشت و ننگین خود را توجیه کند گفت: در آن زمان مرد عاقل و کاردانی نزد من نبود که مرا از این کار باز دارد.

مرج عذراء قریه ای است نزدیک دمشق که حجر بن عدی در آن جا شهید شد و قبر او نیز در آن جاست« معجم البلدان، ج 4، 91.» حجر بن عدی از اصحاب با فضیلت پیامبر خدا بود.

در جنگ صفین از طرف امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمانده قبیله کنده بود و در جنگ نهروان بر مسیره لشگر حضرت بود و در سال 51 معاویه او را به شهادت رساند.

گفته اند که وی مستجاب الدعوه بوده است.« الاستیعاب، ج 1، ص 329. »

منابع: قصه کربلا، ص 43 - تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 230 و کامل بن اثیر، ج 3، ص 472.

مراجعه شود به:

شهادت عمروبن حمق