حضرت علی علیه السلام پس از پیروزی در
جنگ جمل و استقرار پایه های حکومت الهی خویش، تصمیم گرفت ریشه شجره خبیثه اموی را در شام ریشه کن کند و در این راه اصرار فراوانی بر بیعت
معاویه داشت و هدف حضرت این بود که از این طریق دست او را از اموال و حقوق مسلمانان کوتاه سازد.
معاویه نیز با نیرنگ مخصوص به خود در اجتماع مردم شام اعلان کرد که: من نماینده امیر مؤمنان
عمر بن خطاب و
عثمان بن عفان هستم من درباره کسی کاری صورت نداده ام که از او شرمنده باشم من ولّی عثمان هستم که مظلوم کشته شده است و خداوند می گوید: آن کس که مظلوم کشته شود ما به ولّی او قدرت بخشیدیم، ولی در کشتن اسراف نورزید که مقتول از جانب خدا یاری شده است« اسراء: آیه 33 ».
آن گاه معاویه افزود: من مایل هستم نظر شما را درباره قتل عثمان بدانم.
در این هنگام حاضران در مسجد برخاستند و گفتند: ما خواهان انتقام خون عثمان هستیم آنان با معاویه بر این کار بیعت کردند و تاکید نمودند که در این راه جان و مال خود را فدا خواهند کرد.
منابع:
فروغ ولایت، ص 481 - 486
وقعه صفین، ص 31 - 32
مراجعه شود به:
جنگ صفین