جالوت نام پادشاه جبّار و سرکش دوران حضرت داود علیه السلام است. وی حاکم فلسطین و بسیار قوی هیکل و شجاع بود. اسم عبرانی جُلُیات می باشد.

پس از آنکه بنی اسرائیل ضعیف گشتند از پیامبرشان خواستند تا از خداوند به خواهد حاکمی برای آنها تعیین کند و خداوند طالوت را معین فرمود. طالوت به همراه بنی اسرائیل در مقابل سپاه جالوت قرار گرفت.

تمام قدرت سپاه کافران به شخص جالوت بستگی داشت که هیچ کس یارای مقابله با او نبود.

در این هنگام پیامبر قوم بنی اسرائیل زرهی را به طالوت داد و گفت : این زره بر تن هر که برازنده باشد، جالوت را خواهد کشت. در تمام سپاه فقط برای اندام داوود مناسب آمد، همگان تعجب کردند، چرا که داوود در مقایسه با جالوت خیلی ضعیف بود. اما او بدون از دست دادن شجاعتش پیش رفت و سنگی در فلاخن گذارد مستقیماً به سمت جالوت پرتاب کرد. سنگ به سر جالوت خورد و او کشته شد. بدین ترتیب سپاه کافران شکست خورد و بنی اسرائیل به پیروزی دست یافتند.

این داستان و نام جالوت در قرآن نیز آمده است. ‹‹ فهزموهم باذن الله و قتل داوود جالوت››.
ترجمه: پس آنان (بنی اسرائیل) کفار را به اذن خداوند شکست دادند و داوود جالوت را کشت.