پس از جریان غصب خلافت و
ماجرای سقیفه و خانه نشین
امیرالمومنین علیه السلام و تبدیل جریان خلافت
رسول الله به جریان سلطنت، و علنی تر شدن آثار شوم حکومت
آل امیه بر جهان اسلام در سال 60 هجری نهضت خونین و الهی
سیدالشهدا سلام الله علیه برای حفظ تمامیت اسلام آغاز شد و با شهادت حضرت و یارانش به پایان رسید.
خود آن حضرت در انگیزه قیامش الهی خود در
مدینه نوشت: من برای تفریح و تفرج و قدرت طلبی و گردنکشی خروج نکرده ام و انما خرجت لطلب الاصلاح فی امت جدی ارید ان امر بالمعروف و انهی عن المنکر و اسیر بسیره جدی و ابی. (من برای اصلاح مفاسد امت اسلام قیام کرده ام. میخواهم امر به معروف و نهی از منکر نمایم و بر روش جدم رسول خدا و پدرم علی مرتضی عمل نمایم. )
نقشه حساب شده دشمن پس از شکستهای مکرر در برابر اسلام در جنگهای
بدر ،
خیبر ،
احد و. . . نفوذ در جهان اسلام و فتح سنگرهای کلیدی آن بود، اسلام دروغین منافقان و سران حزب اموی برای همین مقصد بود، سرانجام هم با نفوذ در بدنه اسلام و غصب سنگر کلیدی خلافت رسول خدا به اهداف شوم خود نزدیک شدند و
ابوسفیان پس از رسیدن حکومت بدست
عثمان که از نزدیکان به جریان امویان بود بر سر قبر
حمزه آمد و با پای خود بر قبر وی کوبید و گفت: برخیز! آنچه ما بر سرش دعوا داشتیم اینک در دست ماست.
قدمهای اساسی دشمن برای انهدام اسلام و تهی ساختن ارزشهای دینی به سرعت به پیش می رفت که سال 60 هجری همزمان با مرگ
معاویه بر روی کارآمدن
یزید به اوج خود رسید و امام حسین علیه السلام برای مهار این جریان خطرناک دست به قیام خونین خویش زد و با رنگی از خون الهی خود بقای اسلام اصیل را ضمانت فرمود و به همین جهت
ثارالله نامیده شد.
از آن پس جناح باطل و جناح حق در قالبی روشنتر از گذشته مطرح شدند و حسینی بودن جناح حق آنرا از فرسودگی و آمیخته شدن با باطل نجات داد. از این رو تمامی امامان در زمره نگهداشتن نهضت حسینی در همه ابعادش تلاشی گسترده دارند و این حماسه را به زندگی روزمره آدمی گره زده اند.
امام صادق علیه السلام فرمود: هرگاه آب خنک نوشیدی یاد تشنگی حسین علیه السلام نما، و
امام رضا فرمود: هرگاه یاد حسین کردی خود را در سنگر او بدان و بگو« یا لیتنی کنت معک و افوز فوزا عظیما» (ای کاش با تو بودم و به فیض بزرگ می رسیدم.
امام زمان علیه السلام نیز هنگامی که قیام کنند آرم پرچمشان خونخواهی حسین علیه السلام است بر پرچم او نوشته شده است« یالثارات الحسین»