تاریخچه ی:
امام حسین در قرآن - توبه : 36
تفاوت با نگارش: 2
- |
| |
- | ((جابر بن یزید جعفی|جابر جعفی ))می گوید: از امام باقر علیه السلام درباره تأویل قول خدای عزوجل: « انٌ عدة الشهور عندالله اثنا عشر شهراً فی کتاب الله یوم خلق السماوات و الارض منها اربعة حرم ذلک الدین القیم فلاتظلموا فهین انفسکم »* سؤال کردم . | |
- | حضرت آهی کشید و فرمود: ای جابر، اما سنه« سال» جدٌم رسول خدا صلی الله علیه و آله است و ماههای آن 12 ماه است که از امیرالمؤمنین شروع می شود تا من و تا امام دوازدهم حضرت مهدی. | |
- | ر یی یگر مده است ه هار شهر رام، لی و س حی و ام علیه لسلا هستن ه لیل» لک الین یم» * وه ته، یه 36. |
+ | ((ابر یی جعفی|جابر عفی)) می گوید: از ((حضرت مام محمد باقر علیه السلام|امام باقر علیه السلام)) درباره ((تأویل)) قول خدای عزوجل: « __انٌ عد الشهور عدالله اثنا عشر شهراً فی کاب الله یوم خلق السماوات و الارض منها اربعة حرم لک الدن لقیم فلاتظلموا فیهن نفسک__ » سؤا کردم . حرت آهی کشید فرمود: ای جابر، اا نه « سال » جدٌم ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه له|رسول خدا صی الله علیه و آله)) است و ماههای آن 12 مه ست که ز ((حضرت امیرالمؤمنین علی لیه اللام|امیرالمؤمنین)) رع ی شود تا من و ا امام دوزدهم ((حضرت ام مه رواحنا له الفداء|حضرت مهدی)). |
- | ما: /> حار الانور، 24، 240، دی 23 |
+ | در روایتی دیگر آمد ا که چهر شهر حرام، علی و ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|حسن)) و ((ضر امام حسن لیه لسلام|حسن)) و قئم لهم لسلام هستند به دلیل __ذلک ادین القیم__» |
- | مراجعه شود به:
((امام حسین در قرآن)) |
+ | !منابع: *بحار الانوار، ج 24، ص 240، حدیث 2و3 *سوره توبه، آیه 36
!مراجعه شود به: *((امام حسین در قرآن)) |