تاریخچه ی:
آنژیوگرافی
{پیام:در دست تهیه}
آنژیوگرافی یکی از اقدامات تهاجمی قلبی به شمار میرود به این صورت کاه کاتتر با لولهای باریک از طریق سیاهرگ سرخرگهای پا یا دست به سمت قلب هدایت شده و مستقیماً اندازهگیریها و تصویر برداریهای لازم را انجام میدهد. اگر کاتتر از سیستم سیاهرگ وارد قلب شود . قلب راست و سرخرگ ریوی مورد بررسی قرار میگیرد و اگر از مسیر سرخرگی وارد قلب شود . آئورت قلب چپ و سرخرگهای کرونروی ارزیابی میشوند.
کاتتر داخل قلبی قادر است غلظت اکسیژن را در حفرههای مختلف قلبی اندازهگیری نماید به طور مستقیم فشار خون بطنها , دهلیزها و سرخرگهای قلبی و حیت مویرگهای ریوی را اندازهگیری نماید. از سوی دیگر با تزریق مانده حاجب میتوان از مسیر حرکت خون در قلب یا رگهاب کرونری قلیم یا عکس تهیه کرد و به عنوان سندی قاطع در تصمیم گیریهای دشوار پزشکی مورد استفاده قرار داد.
انجام این بررسی نیاز به یک روی بستری شدن دارد ولی انجام آن دقایقی بیش به طول نمیانجامد و معمولاً بیمار بدون عارضهای خاص از بیمارستان مرخص میشود. اگر در حین عبور کاتتر بیمار دچار مشکل شود معمولاً میتوان به سرعت داروهای لازم را به طور مستقیم به داخل قلب تزریق گردد و مشکل را رفع نمود.
اقدام دیگری که گاه از طریق همین کاتتر انجام میگردد انژیوپلاستی نام دارد. در این روش رگ مسدود توسط بادکنکی متسع میشود و چند ثانیه در این حالت نگاه داشته میشود تا باز بماند. گاهی نیز برای محکم کاری یک لوله محکم به نام استنت (Stent) داخل رگ مسدود قرار داده میشود تا از انسداد مجدد آن جلوگیری به عمل آید. در مواردی که آنژیوپلاستی با موفقیت روبرو نمیشود یا تعداد رگهای مسدود یا شدت انسداد آن زیاد باشد از اقدام دیگری به نام بای پس شریان کرونروی( یا عمل کنار گذر) استفاده میشود. در این عمل که معمولاً چند ساعت به طول میانجامد تکهای از سیاهرگهای پا یا سرخرگهای داخل قفسه سینه بریده شده و به صورت کنار گذر در محل انسداد سرخرگ کرونروی پیونده زده میشد تا جریان خون به نواحی فرودست آن برقرار بماند و از سکتههای قلبی یا قطع کامل جریان خون پیشگیری شود.