ستم امرا بر مردم
حکومتهای محلی عهد ملوک الطوایفی بیشتر به یک واحد فئودالیستی یا جماعت قبیلگی شباهت داشتند تا به یک دولت.
آنها به معنی صحیح حکومتی نظام مند که هدفش ارامش و امنیت مردم باشد نبودند. بلکه خاندانها یا روسایی بودند که بیش ا ز هر چیز خواهان مصالح خود بودند.
در این راه فقهای مالکی – بیشتر مردم مالکی مذهب بودند – نیز به امرا کمک میرساندندو ستم و جور انها را بر مردم عامی تو جیه میکردند.
نهضت ادبی و فکری اندلس با حمایت امرائ طوایف امرای طوائف با وجود انهمه ستم و طغیان ، دارای برخی صفات نیکو هم بودند . از جمله انکه از علم و ادب حمایت میکردند.
بسیاری از امرا و روسای این عهد ، خود از جمله بزرگان شعرا و علما بودند. و کاخ هایشان جایگاه اهل شعر و ادب بود.
شعر اندلسی در این عهد رشد و رونق می یابد . چنانکه از دوره های قبل پیشی می گیرد.
دانش و هنر در این عهد |
|
دربارهای مهم و تاثیر گذار در جریان نهضت ادبی و فکری
از میان این دربارها سه تای انها به سبب مشارکتشان در نهضت ادبی و شعری به نوعی خاص از دیگران ممتازنند:
دربار بنی عباد در اشپیلیه
دربار بنی الافطس در بطلیوس
دربار بنی صمادح در المریه .
ویژگی کلی دوره ملوک الطوائف
دولتهای طوائف آمیزه هایی از ضعف و قوت بوده اند : ضعف بنای سیاسی و نظامی و قوت میراث مادی و معنوی : انحلال عمومی اجتماعی و پیشرفت در خشان فکری .
انچه بیش از همه در این امیزه متناقض جلب نظر میکند ضعف روحیه دینی و میهنی بود.به طوریکه در میان امت اندلس و در تاریخ ان حتی در بدترین ایام اشوب نیز سابقه نداشت.
نهضت فکری و ادبی عصر ملوک الطوائف تا روی کار امدن مرابطون از شکفتگی خاصی بر خوردار بود .
مرابطون رنگ خشونت و بدویت داشتند و از جنبه فکری بشدت مرتجع بودند. با مظاهر تمدن رفیع اندلس خصومت می ورزیدند و با قدرت یافتن ایشان ، ستاره تفکر و دانش روی به افول نهاد .
در این دوره مجالس و محافل پر رونق ادبی تعطیل شد. با وجود این در عصر ایشان باز هم خردک شرری از دوره قبل وجود داشت.
|
|
