حرکات دوربین: نوع پایه دوربین سرعت عمل تصویربردار را مشخص می‌کند . حرکت دادن و متوقف کردن یک دوربین با سه‌پایه سنگین و حجیم آن زمان و تلاش زیادی لازم دارد . بنابراین تغییر مکان نرم و بدون لرزش دوربین کمی غیر عملی است. حرکت رو به جلو یا عقب دوربینی که روی پایه پدستال یا سه پایه‌های چرخدار قرار دارد بسیار ساده‌تر و راحت‌تر از حرکت دوربینی است که بخواهد سوژه را ،نه در خط راست ، که در مسیری منحنی و از کنار صحنه تعقیب کند . پایه‌های پدستال دارای سه عدد چرخ هستند که . برای حرکات معمولی و چرخشهای منحنی‌دار ،یکی از چرخها آزاد است و پایه به تمام جهات می‌چرخد و این حرکتها را انجام می‌دهد . در حالی که وقتی دوربین از کنار صحنه موضوعی را تعقیب می‌کند و یا زمانی که باید در دالانی با عرض کم حرکت کند ، هر سه چرخ آزادند و در همراهی با یکدیگر ، به سمت جلو یا عقب حرکت می‌کنند. در عرض یک لحظه می‌توان حالت چرخها را در حرکت به جلو یا عقب تغییر داد. سه پایه‌های متحرک دارای سه چرخ کاملا مستقل از هم هستند و به طور کلی قدرت تحرک کمتری دارند. پیش از آغاز حرکت در جهتی که می‌خواهیم ، یک فشار مختصر و ابتدایی به سه پایه باعث خواهد شد که هر سه چرخ در یک خط قرار گیرند و دوربین بدون تکان یا لرزش حرکت کند . فراموش نکنیم ،در حالی که پایه‌های پدستال ارتفاع دوربین را بنرمی تغییر می‌دهند ، سه‌پایه‌های متحرک چرخدار ،دارای ارتفاع از پیش تعیین شده ثابتی هستند . واضح‌سازی لنز: به طور معمول نقطه توجه و وضوح ، روی سوژه اصلی متمرکز می‌گردد و هرزمان سوژه یا دوربین حرکت کرد ، وضوح لنز نیز براساس آن ،به طور مرتب تنظیم می‌شود .نیزان حساسیت و دقت واضح‌سازی تصویر ،بستگی دارد به فاصله سوژه تا دوربین ، زاویه لنز ( عمق میدان تصویر ) و مقدار جزئیات موجود در سوژه واضح‌سازی لنز روی موضوعهایی که جزئیات زیادی دارند.
مفهوم بخشیدن به حرکات دوربین : در صورتی که دنبال کمال مطلوب باشیم ،هرکاری که در جریان تولید انجام می‌گیرد ،باید به دلیل هنری موجهی باشد . صرفا به خاطر داشتن تنوع تصویری یا دوری از یکنواختی ، نماهای خود را تغییر نباید داد . انگیزه : هرگاه به هر شکل و گونه‌ای ،تغییری در برنامه‌تان ایجاد کنید که بیینده علاقه‌مند به دریافت آن نباشد ،یا نتواند درک کند ،باید انتظار ناراحتی یا عصبانیت بسیار او را داشته باشید . به طور مثال اگر در جریان نمایش صحنه‌ای که در آن شخص طرز استفاده از وسیله‌ای را نشان می‌دهد ،تصویر را به وسیله دوربینی دیگر فقط به صورت او برش دهید ، مخاطبتان بی‌ادازه خشمگین خواهد شد . حرکات افقی سر دوربین ( panning) : حرکت پان ،باید یک عمل نرم و آرام و بدون وقفه باشد. عاقلانه است که اطز این حرکت در امتداد منحنی طولانی و به مرکزیت دوربین اجتناب شود . تغییر زاویه دوربین (تغییر نما) : نمای ساکنی که در آن دوربین در سطح شانه و گردن قرار دارد بطور معمول مورد استفاده است ولی غالبا لازم است که این نقطه نگاه دوربین را تغییر دهیم ؛ نزدیک شدن به سوژه : به سوژه نزدیک می‌شویم تا جزئیات بیشتری از آن را ببینیم و توجهمان به آن متمرکز شود . دورشدن از سوژه : از سوژه دور می‌شویم تا در صحنه‌ای باز و وسیعتر با آن روبه‌رو شویم ، رابطه سوژه را با محیط نمایش دهیم ، سوژه‌های بیشتری ببینیم و مقصد حرکت شخص را بهتر نشان دهیم . حرکت د رعرض صحنه(truck / crab) : در این حالت یا سوژه به طور عرضی ،مایل و مورب دنبال می‌شود ،یا به طور گسترده ، ردیفی از سوژه‌ها به تصویر کشیده می‌شود. حرکت به دور سوژه (arcing) : با چرخش و گردش در اطراف سوژه ، نگاه دوربین به صحنه و زمینه تصویر عوض می‌شود ،جنبه‌های متفاوت سوژه و محیط اطرافش به نمایش درمی‌آید . حرکت به نقطه دید بالاتر(ped up / elevate / boome or crane up) : نماهای دارای نقطه دید بالا ، چشم‌اندازهای کلی و عمومی از صحنه را ارائه می‌کنند ،می‌توان از بالای کلیه موانع موجود ،همه چیز را ببینیم . حرکت به نقطه دید پایینتر(ped down / depress / boom or crane down) : نگاه از نقطه دید بسیار پایین نماهای نمایشی و دراماتیک را خلق می‌کند که درآنها ،سوژه نگاهی از بالا به پایین دارد . ترکیب تصاویر
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
