منو
 صفحه های تصادفی
رکن الدین بن شمس الدین
استدلالات دالتون
دکتر هاوزر کیست
قضاوت امام مهدی علیه السلام به شیوه حضرت داوود علیه السلام
حسام الدوله اردشیر پسر حسن
خواص دارویی بابونه
نظر دکارت درباره نفس
مفهوم و کاربرد ژانر درسینما
اسفرزه
دندانهای شیری
 کاربر Online
346 کاربر online

گیلاس ترش

تازه کردن چاپ
علوم طبیعت > زیست شناسی > علوم گیاهی
(cached)

گیلاس تــــــــــرش

گیلاس ترش (Prunus cerasus ) میوه ای است شبیه گیلاس شیرین اما کمی ترش تر بوده و بنابراین دربیشتر در آشپزی مورد استفاده قرار می گیرد.
درخت گیلاس ترش کمی کوچکتر از گیلاس شیرین است و تا 27 فوت رشد دارد؛ داراش شاخه های ترکه ای بوده و میوه های قرمز یا سیاه رنگ آن روی ساقه های کوتاه تر می روید و میوه ها به رنگهای تیره متمایل می شوند. گیلاسهای ترش پرورش یافته را از گونه های وحشی Prunus cerasus و P. acida اطراف دریای خزر و دریای سیاه انتخاب نموده اند. یونانیان این گونه ها را از 300 سال قبل از میلاد می شناختند. این گیلاسها مورد علاقه شدید رومیان بودند و آنها این میوه را سالها پیش از قرن اول پس از میلاد به بریتانیا معرفی کردند.

فن پرورش این میوه در دوران قرون وسطی از بین رفته بود اگرچه هنری هشتم فرانسه در قرن شانزدهم دوباره این فن را به انگلستان معرفی نمود. گیلاس ترش به محصول محبوبی برای پرورش دهندگان کنتی تبدیل گشت و تا سال 1640 نام بیش از 24 گونه به ثبت رسید. منطقه مهاجران ماساچوست هنگام ورود به آمریکا اولین گیلاس ترش را - Kentish Red- کاشتند.


تا قبل از جنگ جهانی دوم بیش از 50 گونه گیلاس ترش در انگلستان کشت می شد ، با این وجود اکنون فقط تعداد بسیار کمب بصورت تجاری پرورش می یابد و به رغم تداوم گونه های نام برده شده از قبیل Kentish Red ، Amarelles، Griottes و Flemish بیشتر پرورش دهندگان فقط گیلاسهای ترش generic( جنسی) را عرضه می کنند. چون زمان گل دهی این گونه دیر می باشد ، بنابراین نسبت به همتاهای شیرین خود سرماهای بیشتری را درک نمی کند و لذا محصول مطمئن تری محسوب می گردد. گیلاس های ترش در جنوب انگلستان ازاوایل تا اواخر تابستان در حوالی پایان ماه آگوست به رشد کامل می رسند. این میوه خود بارور است واگردوران گل دهی دیرهمگام نداشت می توانست گرده افشان خوبی برای گونه های دیگرباشد.

گیلاسهای ترش شرایط پرورشی همانن گلابی نیاز دارند ؛ یعنی خاک حاصلخیز و مرطوب که به خوبی زهکشی شده باشد آنها همچنین نسبت به گیلاسهای شیرین به نیتروژن و آب بیشتری نیاز دارند. اشباع خاک از آب موجب رشد بد درختان گیلاس ترش می شود اما این درختان نسبت به درختان گیلاس شیرین مقاومت بیشتری در زهکشیهای نامناسب دارند. گیلاسهای ترش را با روش سنتی همانند نوع شیرین از طریق پیوند برروی ساقه های زیر زمینی مقاوم درحال رشد پرورش می دهند که درختاب بسیار بزرگی را برای بیشتر باغبانان به بار می آورند اگرچه امروزه پیوندهای کوتاه مانده جدیدتری مانند Colt و Gisella یافت می شوند. هنگام بهارباید گلها محافظت ، درختان هرس و با محلول گیاه آب شیرین اسپری شده و لاشبرگ شوند ( انباشتن برگ و خاشاک دور ساقه گیاه برای جلوگیری از سرما زدگی). بعلاوه در این زمان است که هرگونه هرس لازمی باید انجام گردد( خوب دقت کنید ! گونه های Prunus را نباید در ماههای زمستان هنگام خواب هرس نمود) . چون درخت گیلاس ترش روی چوبهای جوانترمیوه می دهد بنابراین هرس آن از نوع شیرین مشکل تر است. آنها معمولاً به شکل راست ساقه رشد می کنند اما می توان آنها را بصورت چتری درآورد- که حتی در جاهای سرد محصول خوب بدهند- یا به شکل بوته های کوتاه وجود دارند.


گیلاس های ترش نسبت به گونه های شیرین در معرض آفات و بیماریهای کمتری قرار دارند اگرچه آنها مستعد آسیبهای سنگین از جانب پرندگان هستند. در تابستان با استفاده از تور باید میوه ها را محافظت کرد. هنگام برداشت محصول به جای کشیده شاخه ها باید میوه ها را برید تا خطر آسیب به شاخه ها وجود نداشته باشد. گیلاس های ترش به خوبی یخ بسته و طعم خود را به خوبی حفظ می کنند.


تعداد بازدید ها: 15555


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..