گرسنگی چیست؟
نیاز بدن به
غذا را
گرسنگیگویند. معمولاً در مورد اینکه ظرف چه مدت گرسنه می شویم، باید مسئله
اشتها را هم مطرح نمود.
از این واژه مخصوصاً در مورد کسانی که
سوء تغذیه و
فقر غذایی دارند استفاده می شود. معمولاً این افراد به دلیل فقر مالی یا شرایط نابسامان
کشاورزی، گرسنه می مانند و غذایی ندارند که بخورند.
حالت گرسنگی
واژه گرسنگی اغلب بدین معناست که بدن، آماده دریافت غذاست. پس از مدت زمان معین که بدن غذایی دریافت نکرده است، احساس گرسنگی به وجود آمده و حالا، بدن آماده غذا
خوردن است. اگر هنگام گرسنگی، بدن غذایی دریافت نکند کم کم این حس، دردناک می شود و
معده را ناراحت می کند. گرسنه ماندن برای مدت طولانی سبب می شود که افراد، دست به خوردن موادی بزنند که هیچگونه ارزش غذایی ندارند؛ مثل
علف یا
خاک. فقط معده افراد با خوردن چنین موادی پر شده و احساس گرسنگی از بین می رود. البته اگر نرسیدن مواد غذایی به بدن ادامه یابد، در نهایت افراد بر اثر
فقر غذایی، جان خود را از دست می دهند.
روزه گرفتن، نوعی تمرین گرسنگی به صورت داوطلبانه است که افراد روزه دار، برای مدت معین چیزی نمی خورند و نمی آشامند.
بنابر دستورات اسلام و نیز تحقیقات بسیار پزشکان، روزه برای بدن بسیار مفید است.
خط مشی های بکار گرفته شده در خصوص گرسنگی
امروزه افراد گرسنه در سراسر دنیا مشکلی جدی به شمار می آیند. طبق آمار سازمان غذا و کشاورزی وابسته به
سازمان ملل، بین سال های
1999م تا
2001م ، 842 میلیون نفر در سراسر دنیا مبتلا به
سوء تغذیه بوده اند. همچنین تعداد افراد گرسنه روز به روز افزایش می یابد.
نظریات زیادی وجود دارد مبنی بر اینکه چرا این معضل، حل ناشدنی باقی مانده است. سازمان هایی که تولید غذا را بر عهده دارند ادعا می کنند که هر کشوری بر روی این
کره خاکی، قادر است که بر پایه کشاورزی خود غذای کافی برای مردم کشورش فراهم نماید.
اما احکام اقتصادی در خصوص تجارت آزاد که با سازمان هایی همچون
صندوق بین المللی پول و یا بانک جهانی مرتبط است، از تحقق چنین ادعایی جلوگیری می کند. از طرف دیگر،
بانک جهانی ادعا می کند که در پی یافتن راه حلی برای مشکل گرسنگی است. بانک جهانی تنها راه کشورهایی که دچار فقر و گرسنگی هستند را
اقتصاد بر پایه صادرات می داند که این کشورها به وسیله این نوع اقتصاد، ابزارهای مالی لازم جهت تهیه ی مواد غذایی از بازارهای جهانی را به دست می آورند.
آمارتیا سن،
جایزه نوبل را به دلیل تحقیق در زمینه ی این مسئله گرفت که امروزه گرسنگی به خاطر کمبود مواد غذایی حادث نمی شود؛ بلکه اغلب به دلیل اشکال در شبکه توزیع غذا در جهان در حال توسعه صورت می پذیرد.
همچنین ببینید