چارلز تامس ریس ویلسن ، فیزیکدان اسکاتلندی
او در 14 فوریه 1869 متولد شد. به رشته هواشناسی علاقه‌مند بود و مطالعه ابرها را موضوع اصلی کار خود قرار داد. ویلسن می‌خواست رفتار و ماهیت ابرها را به مقیاسی کوچکتر در آزمایشگاه بسازد. بدین منظور هوای مرطوب را در محفظه‌ای منبسط کرد، دمای هوا بر اثر این انبساط چنان تنزل می‌کرد که مازاد رطوبت به صورت قطرات آب خارج می‌شد و توده ابری را تشکیل می‌داد. تحقیقات مداوم او باعث آن شد تا "اتاق ابری ویلسن" را اختراع کند. این اتاق برای پژوهش در فعالیت ذراتی که دستخوش تحلیل شده‌اند ساخته شده بود و اصولا مبتنی بر این خاصیت بود که بخار آب روی یونهایی که بار الکتریکی دارند متراکم می‌شوند، نه بر ذراتی که از نظر الکتریکی خنثی هستند.
از این گذشته این وسیله نشان داد که هرگاه یک ذره باردار الکتریکی تندر یا هوا یا هر گاز دیگری بگذرد، در مسیر خود تولید یونش می‌کند. اگر هوایی که این ذرات از آن می‌گذرند از بخار آب اشباع شده باشد یونهایی که تولید می‌شوند به منزله مراکز متراکمی برای قطرات ریز آب به شمار می‌آیند و به ناچار ردهایی باریک و دراز از مه به نظر می‌رسند که در امتدادشان مسیرهایی ذره‌ای کشیده شده است. این وسیله بسیار مورد استقبال قرار گرفت و او توانست جایزه نوبل سال 1927 در فیزیک را به خود اختصاص دهد.
همچنین ببینید
