محمد بن مسلم از امام باقر علیه السلام درباره این آیه پرسید: «و قاتلو هم حتی لا تکون فتنه و یکون الدین کلّه لله (انفال: 39 )؛ با آنها بجنگید تا فتنه ای بر جا نماند و دین یکسره از آنِ خدا گردد. »
امام علیه السلام فرمود: «
تأویل این آیه هنوز نیامده است. همانا رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم به خاطر نیاز خود و نیاز یارانش به آن ها اجازه داد. اگر تاویل این آیه بیاید از آنان پذیرفته نمی شود و آن ها کشته می شوند تا خداوند یگانه پرستیده شود و تا این که اصلاً شرک وجود نداشته باشد. »
زراره از امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمود: «تفسیر این آیه از پدرم سئوال شد. پدرم فرمود: «هنوز تاویل این آیه نیامده است و اگر قائم ما علیه السلام قیام کند، هر کس او را درک کند تاویل این آیه را مشاهده خواهد نمود.
در آن زمان به هر جا که شب می رسد، دین محمد صلی الله علیه و آله وسلم به آن جا خواهد رسید تا این که بر روی زمین شرک نخواهد بود، همان طور که خداوند فرموده است. »
بحار الانوار 51 / 55 حدیث 41
مراجعه شود به:
پیروزی اسلام و نابودی شرک در دوران امام مهدی علیه السلام
