پس از پیمان صلح حدیبیه خاطر رسول خدا صلی الله علیه و آله از سوی مشرکین مکه آسوده شد. به همین دلیل فرصت را غنیمت شمرد و با زمامداران وقت سرزمین‌های همسایه و رؤسای قبایل و رهبران مذهبی مسیحی مکاتباتی را آغاز فرمود و دین خود را به ملل زنده جهان عرضه داشت.
پیامبر دستور داد انگشتری از نقره برایش بسازند و جمله محمّد رسول الله را در سه سطر بر آن بنویسند تا با آن پای نامه‌ها را مهر کند. این سه سطر به این ترتیب بود که کلمه «الله» در بالا، «رسول» در وسط و «محمد» در پایین نوشته شده بود. پیامبر پاکت نامه‌ها را به وسیله موم مخصوص چسبانید و روی آنها را مهر زد.
آن‌گاه شش نفر از بهترین مبلغان خود را همراه نامه‌ها به نقاط مختلف روانه کرد. سفیران هدایت در یک روز رهسپار سرزمین‌های ایران، روم، حبشه، مصر، یمامه، بحرین و حیره (اردن) شدند.

منابع:

• بحارالانوار، ج20، ص 377تا382
• فروغ ابدیت، ج2، ص604

مراجعه شود به:

• نامه پیامبر اکرم به حاکم یمن
• نامه پیامبر اکرم به خسرو پرویز، پادشاه ایران
• نامه پیامبر اکرم به قیصر، پادشاه روم
• نامه پیامبر اکرم به مقوقس، حاکم مصر
• نامه پیامبر اکرم به نجاشی، حاکم حبشه
• نامه پیامبر اکرم به حاکم یمامه