یکی از وظائف هر انسان
شیعه و دوستدار خاندان رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم رعایت اعتدال و پرهیز از افراط و تفریط نسبت به مقام و منزلت
اهلبیت علیهم السلام است خود آن بزرگوار فرموده اند: (ما را از مقام ربویت و خدایی پایین بیاورید یعنی بما خدا نگوئید آنگاه هر چه خواستید در شأن ما بگویید)
این جمله نشانگر آن است که ائمه علیهم السلام تمامی بندگان شایسته حضرت حق اند و تمام مقامات را از رهگذر عبودیت و بندگی خالصانه بدست آورده اند و این سرمایه اصلی و حقیقی آنان است.
امیرالمؤمنین علیه السلام در این زمینه می فرماید: (
هلک فی رجلان محب غال و مبعض قال )؛ (دو گروه در زمینه قضاوت نسبت به من به هلاکت افتاده اند؛ یکی دوست غلو کننده و دیگری دشمن بدخواه و کینه توز )، (نهج البلاغه، کلمات قصار شماره 117) رعایت مرز اعتدال که همان مرز بیان حق نسبت به مقامات ائمه علیهم السلام است توصیه خود اهلبیت علیهم السلام است.
در این زمینه امیرالمومنین از خطبه 127
نهج البلاغه می فرماید: (
خیر الناس فی حالاً النمط الاوسط فالزموه )؛ (بهترین مردم درباره من گروه میانه رو هستند از آنها جدا نشوید و پیوسته ملازم آنان باشید. )
منابع:
نهج البلاغه، خطبه 127، کلمات قصار، 117
مراجعه شود به:
مذمت غلو درباره ائمه اطهار
