مردی بادیه نشین نزد
ابوحمزه ثمالی رفت و خبر شهادت
امام جعفر صادق علیه السلام را به او داد. ابوحمزه با شنیدن این خبر فریادی کشید و بیهوش شد.
پس از آنکه به هوش آمد، از مرد پرسید:« آیا امام کسی را به عنوان وصی معرفی فرموده است؟»
او پاسخ داد:« بله، کسانی را که معرفی کرده است: دو فرزندش،
عبدالله و
موسی و نیز
منصور حاکم عباسی.»
ابوحمزه لبخندی زد و گفت:« سپاس مخصوص خدایی است که ما را هدایت فرمود.»
از ابوحمزه پرسیدند:« وصیت امام صادق علیه السلام را برای ما تفسیر کن.»
ابوحمزه فرمود:« عبدالله که پسر بزرگتر است، امام نیست، زیرا کف پایش صاف است و امام باید عیب ظاهری نداشته باشد. پس موسی بن جعفر امام است. امام صادق منصور دوانیقی را هم از روی تقیه معرفی کرده است تا اگر منصور از کسی بپرسد « وصی امام صادق کیست؟» جواب بشنود: خود تو هستی.»