|
تصویر | معادل فارسی | تعریف | واژه لاتین
|
| تروپوسفر | از شانزده تا نوزده کیلومتری زمین را در بر گرفته و از خصوصیات آن ، کاهش دما در جهت قائم , افزایش سرعت بادها ، و رطوبت زیاد و حرکات و اغتشاشات جوی ، قابل ارزیابی و اندازه گیری را میتوان نام برد. تروپوسفر نزدیکترین لایه اتمسفری به زمین بوده و بیشترین درصد حجم کلی اتمسفر را در خود جای داده است. ویژگی بارز این لایه غلظت هوای آن است. در این لایه به ازای هر کیلومتر ارتفاع ، دمای هوا 6درجه سلسیوس تغییر میکند. با افزایش ارتفاع ، دما و حجم بخار آب به شدت کاهش مییابد. بخار آب نقش بسیار مهمی در کنترل دما دارد، چون انرژی خورشیدی و پرتو افکنیهای گرمایی سطح سیاره را جذب میکند. تروپوسفر 99 درصد بخار آب موجود در اتمسفر را در خود جای داده است. | troposphere
|
| تروپوپوز | در قسمت فوقانی تروپوسفر قرار دارد و واسط بین استراتوسفر و تروپوسفر است. | tropopause
|
| استراتوسفر | تقریبا در شانزده تا سی کیلومتری آن ، اوزون قرار گرفته است و میتوان گفت نود درصد مقدار ازن از بیست تا سی کیلومتری زمین و در استراتوسفر است. بالای لایه تروپوسفر ، استراتوسفر قرار دارد؛ جایی که جریان هوا بیشتر افقی است. لایه اوزون نازکی که در بالای منطقه استراتوسفر قرار دارد، مقادیر بسیار زیادی اوزون در خود دارد. همانطور که اشاره شد، اوزون حالت خاصی از اکسیژن است. وظیفه اصلی این لایه این است که اشعه مادون قرمز خورشید را جذب کند. درحال حاضر انسانها با فعالیتهای مخرب خود از قبیل تولید بیش از حد فلوئورو کربنها باعث تخریب بخشهایی از لایه اوزون شدهاند. | sratosphere
|
| مزوسفر | مزوسفر تقریبا از 50 کیلومتری سطح زمین شروع میشود و در 80 کیلومتری به پایان میرسد. مشخصه ویژه این لایه اتمسفری کاهش بسیار شدید دما در آن است. غلظت اوزون و بخار آب در این منطقه بسیار ناچیز است و به همین علت دمای هوا در این لایه بسیار کمتر از تروپوسفر و استراتوسفر است. با افزایش فاصله از سطح زمین ، ترکیب شیمیایی هوا شدیدا به ارتفاع وابسته شده و اتمسفر سرشار از گازهای سبک میشود. از خصوصیات بارز آن کاهش دما است (دما در حدود 90- درجه است). | mesosphere
|
| مزوپوز | منطقه فوقانی مزوسفر که بخش کوچکی را فرا گرفته است. | mesopause
|
| ترموسفر | ترموسفر بالاتر از مزوسفر قرار دارد. منطقهای به نام فروسپاس بین ترموسفر و مزوسفر حائل است. دما در این لایه با افزایش ارتفاع ، بالا میرود. این افزایش دما به دلیل جذب پرتو افکنیهای شدید خورشیدی است که توسط میزان بسیار کم و محدود مولکولهای اکسیژن انجام میگیرد. در ارتفاع 100 تا۲۰۰ کیلومتری هنوز هم عناصر اصلی اتمسفر نیتروژن و اکسیژن هستند. در آنجا ، نیتروژن مولکولی و اکسیژن اتمی و مولکولی وجود دارند و به علت جذب اشعههای خورشیدی ، دمای بالایی دارند و جلوه شفق بارزترین خصوصیت آن است. | thermosphere
|
| یونسفر | که به علت وجود یونها و الکترونهای آزاد ، به این نام معروف شده و مهمترین خصوصیت آن انعکاس امواج رادیویی است. | ionosphere
|
| اگزوسفر و مانیسفر | هلیوم و هیدروژن اتمی در آنجا قرار دارند و هیدروژن اتمی باعث تجزیه آب (H2O) متان (CH4) میشود و همچنین باعث میشود که آنها در نزدیکی مزوسفر جایگزین شوند . | exosphere & magnetosphere
|
| تلاطم | در هواشناسی واژه "تلاطم" به حرکات جوی کوکتر از شارش میانگین اطلاق میشود، بنابراین طیف وسیعی از حرکات را در میگیرد. تنها طیف کوچکی از تلاطم برای پرواز هواپیما مهم است. | TurbulEnce
|
| ایستگاه فضایی | ایستگاههای فضایی به دور زمین میچرخند و برای هفتهها یا ماهها محل کار و زندگی فضانوردان هستند، ایستگاه فضایی تمام نیازهای خدمه را بر آورده میکند تا به هنگام انجام آزمایش زنده و سالم بمانند. زبالههای خورشیدی بزرگ برق تولید و دیوارهها و سپرهای مخصوص دما را مطلوب و خدمه را از تشعشع و قطعات سرگردان فضایی مصون نگه میدارند. بار اندازها به سفینههای تدارکاتی ارسالی از زمین امکان میدهند که محموله خود را تخلیه کنند. | space station
|
| پارسک | فاصلهای که اختلاف منظر جسم آسمانی مانند ستاره ، برابر یک ثانیه قوسی دیده شود. یک پارسک 3.26 سال نوری است. | parsec
|
| شراره | پدیده انفجاری کم عمر در سطح خورشید. | flare
|
| هاله | در کهکشان ما یا کهکشانهای دیگر به مؤلفه کروی بیرونیتر که عمدتا از ستارگان پیر تشکیل یافته است، گفته میشود. | halo
|
| نصف النهار | هر یک از دایره عظیمهای در روی کره زمین که از دو قطب شمال و جنوب زمین میگذرد. | Meridian
|
| نصف النهار آسمانی | هر یک از دوایر عظیمهای در روی کره آسمانی ، که از قطبین شمال و جنوب آسمانی میگذرد. | Celestial Meridian
|
| نقطه اعتدال | هر یک از دو نقطه تقاطع دایرة البروج و استوای آسمانی | Equinox
|
| شراره خورشیدی | | Flare
|
| شفق قطبی | نور گسیل یافته توسط اتمها و یونهای لایه یونسفر که عموما در قطبین قابل رؤیت است. | Aurora
|
| قطبین آسمانی | نقاط تقاطع کره آسمانی با امتداد محور چرخش زمین ، نقاطی که به نظر میرسد کره آسمانی به دور آن در چرخش است. | Celestial Poles
|
| لک خورشیدی | | Sunspot
|
| ماه | تنها قمر زمین | Moon
|
| ماهواره | | Satellite
|
| منطقة البروج | نواری از کره آسمانی با پنهای ْ17که صور فلکی منطقة البروج در طی آم دیده میشوند (دایرة البروج در مرکز این نوار است). | Zodiac
|
| منظومه شمسی | منظومهای متشکل از سیارات ، اقمار ، سیارکها و ستارگان دنباله دار که به دور خورشید در گردشند. | Solar System
|
| میل | | Declination
|
| مدار | مسیر جسمی که حول محور معینی در گردش است. | Orbit
|
| طول (جغرافیائی) | مختصات شرقی ، غربی در زمین ، فاصله زاویهای که در طی خط استوا نسبت به شرق یا غرب نصف النهار گرینویچ اندازه گیری میشود. | Longitude
|
| عرض (جغرافیائی) | مختصاصت شمالیش ، جنوبی نقطهای نسبت به خط استوا. | Latitude
|
| فام سپهر | بخشی از جو خورشید که بالاتر از شید سپهر قرار دارد. (بین تاج خورشید و شیر سپهر) | Chromosphere
|
| دایرة البروج | مسیر ظاهری سالیانه خورشید در کره آسمانی. | Ecliptic
|
| اعتدال بهاری | نقطهای در کره آسمانی هنگامی که خورشید استوای آسمانی را از جنوب به شمال قطع میکند. (اول فروردین) | Vernal Equinox
|
| اعتدال پائیزی | نقطهای در کره آسمانی ، هنگامی که خورشید استوای آسمانی را از شمال به جنوب قطع میکند. (اول مهر) | Autumnal Equinox
|
| افق | دایره عظیمه در کره آسمانی با فاصله زاویهای 90 درجه از سمت الرأس | Horizon
|
| اکلیل نگار | دستگاهی برای عکسبرداری فام سپهر و اکلیل خورشیدی در مواقع غیر کسوف. | Coronagraph
|
| انقلاب تابستانی | نقطهای در کره آسمانی ، که خورشید در آن حداکثر فاصله را از قطب جنوب آسمانی دارد. (اول تیر ماه) | Summer Solstice
|
| انقلاب زمستانی | نقطهای در کره آسمانی ، که خورشید در آن حداکثر فاصله را از قطب شمال آسمانی دارد. (اول دیماه) | Winter Solstice
|
| حرکت انتقالی | چرخش زمین به دور خورشید (هر دور معادل یک سال خورشیدی) | Revolution
|
| حرکت تقدیمی | تغییر آرام راستای محور چرخش زمین در فضا که در اثر نیروی جاذبه خورشید ، ماه و سیارات بر روی برآمدگی استوایی زمین ایجاد میشود. | Precession
|
| حرکت وضعی | | Rotation
|