گیوم فرانسوا انتوان هوپیتال ، در سال 1661 در پاریس و در خانواده ای ثروتمند و اشرافی ، متولد شد . او عنوان «مارکیز» و «کنت» را هم با خود داشت .ریاضیات در زندگی کودکی هوپیتال ، هیچ نقشی بر عهده نداشت . او در زبان
لاتین ، که در زمان او از مهمترین موارد درسی بوده است پیشرفت کمی داشت . استعداد او تقریبا تصادفی و وقتی که یک کتاب درسی هندسی در اختیار او قرار گرفت ،کشف شد.ابتدا به طرف شکل های کتاب جلب شد و به این دلیل، نظری هم به کتاب انداخت تا بتواند از کم و کیف شکل ها سر در آورد. ولی همین آشنایی اولیه او با
هندسه ، خیلی زود علاقه ای واقعی در او به وجود آورد . در سال 1693 هوپیتال به عنوان عضو
فرهنگستان علوم پاریس انتخاب شد .
این ریاضی دان جوان ، معلوم نیست به چه علتی ، نتوانست معلم خوبی پیدا کند و ناچار شد موضوع مورد علاقه اش را پیش خود ،کاملا عمیق یاد بگیرد.در این روایتی وجود ندارد.وقتی که 15 سالش بود در اجتماعی ظاهر شد که صحبت از
پاسکال و استعداد فوق العاده ی او بود. بین همه کسانی که داستان حل یکی از مسئله ها را ، باشگفتی و تحسین ،دنبال می کردند ، تنها هوپیتال ساکت بود . فقط گفت هیچ دلیلی برای شگفتی نمی بیند به نظرش میرسید که او هم می تواند چنین مسئله ای را حل کند و در واقع هم ، بعد از 2 روز راه حل اختصاصی خود را ارائه داد . در سال 1695 اساسی ترین اثر زندگی او ، یعنی «
آنالیز» منتشر شد . نام کامل کتاب چنین بود : «آنالیز
بینهایت کوچکها برای درک منحنی ها » تعریف
متغیر و
دیفرانسیل ، درست همان بود که
لایب نیتس آورده است.
ضمن کار های هوپیتال باید از مقاله سال 1699 او هم یاد کرد که در آن ، راه حل یکی از مسئله های نیوتن را ارائه داده است . خود نیوتون ، تنها نتیجه گیری مسئله را بدون راه حل داده بود. آخرین کار معروف هوپیتال «رساله ی تحلیلی
مقطع های مخروطی » به بررسی
منحنی های درجه دوم اختصاص داد .با وجودی که بررسی خود را تحلیلی نامیده است.
در سال 1704 ، هوپیتال 43 ساله ، در اثر سکته مغزی در گذشت . در پایان سده هفدهم ، هوپیتال چهره ی شناخته شده ای در میان ریاضی دانان اروپایی بود .بین دانشمندان درجه دوم ، می توان او را دست کم به خاطر حل موفقیت آمیز مسئله های مشهور نیوتن ، لایب نیتس
یاکوب و
یوهان برنولی ، برجسته دانست. با همه اینها ، افتخار اصلی هوپیتال را باید به خاطر کتاب «آنالیز» او دانست.
