هر چه کنی به خود کنی
|
|
= هرچه کنی به خود کنی =
در عهد رسالت سید المرسلین -علیه الصلوه و السلام -چون این آیت فرو آمد که ( اگرنیکی کنید برای خود کرده اید و اگر بدی کنید نیز برای خود . "سوره اسرا آیه 7 " ) ، یکی را از یاران رسول -صلی الله علیه و سلم - نظر بر جمال مخدره این معنی افتاد و شب و روز این آیت را می خواند . یکی از زنان جهود را بر وی حسد آمد و آتش حسد در نهاد او افروخته گشت و گفت : "باش تا معنی این کلمه را بر خلق ظاهر گردانم ." پس قدری حلوا بساخت و زهر در آنجا تعبیه کرد و بدان مرد داد . مرد آن را بستد و به صحرا برون رفت . دو جوان را دید که می آمدند و اثر سفر بر جبین ایشان ظاهر گشته بود . آن صحابی ایشان را گفت : " در نان و حلوا رغبت دارید ؟ " ایشان امتناع ننمودند .مرد آن نان و حلوا در پیش ایشان نهاد و هر دو آن را تناول کردند و در حال بیفتادند و بمردند. این خبر در مدینه افتاد . آن صحابی را بگرفتند و پیش سیدعالم -صلی الله علیه و سلم - آوردند . رسول از وی پرسید که آن نان و حلوا از کجا آورده بودی ؟ گفت : " مرا فلان زن جهود داده بود . " آن زن را باز طلبیدند . چون بیامد ، آن دو جوان را بدید و هر دو پسران او بودند که به سفر رفته بودند و باز گردیده . زن جهود در دست و پای رسول افتاد . و گفت : " صدق این مقالت مرا معلوم شد که من اگر چه بد کرده ام اما با خود کردم و آن بدی به من بازگشت و به تحقیق معنی این آیت را ( گر نیکی کنید برای خود کرده اید و اگر بدی کنید نیز برای خود . " سوره اسرا ، آیه 7 " ) بدانستم .
تعداد بازدید ها: 22203
