نظریه اتمی دالتون (Dalton Atomic Theory)
نگاه اجمالی
دانشمندان بسیاری معتقد بودند که
ماده از اتمها ترکیب یافته است. اما
جان دالتون از این هم پیش رفت او طرحی برای نظریه اتمی بوجود آورد که توانست
قوانین تغییر شیمیایی را توضیح دهد و با نسبت دادن جرمهای نسبی به اتمهای عناصر گوناگون به مفهوم نظریه اتمی صورت کمی داد.
تاریخچه
نخستین نظریه اتمی را به طور معمول از آن یونانیان باستان میدانند.
نظریه اتمی لوسیپوس و دموکریتوس ( قرن پنجم ق . م ) مدعی آن است که تقسیم پی در پی ماده در نهایت به اتمهایی میرسد که امکان تقسیم بیشتر ندارد.
ارسطو ( قرن چهارم ق.م ) نظریه اتمی را نپذیرفت. او باور نداشت که بطور فرضی ماده بیپایان به ذرات کوچکتر تقسیم میشود.
نظریههای
یونانیان باستان به بر عمل و آزمایش طراحی شده بلکه بر
اندیشه مجرد استوار بود و تقریبا دو هزار سال بصورت اندیشه باقی ماند.
رابرت بویل و
ایزاک نیوتون وجود اتمها را پذیرفتند. اما جان دالتون نظریه اتمی را به گونهای طرح کرد که شاخص برجستهای در
تاریخ شیمی شد.
اصول موضوع نظریه دالتون
- عناصر از ذرات بینهایت کوچکی که اتم نامیده میشوند، ترکیب یافتهاند. تمام اتمهای یک عنصر ، یکسان و اتمهای عناصر گوناگون متفاوتاند.
- در واکنشهای شیمیایی اتمها از هم جدا میشوند و بهم میپیوندند. در این واکنشها هیچ اتمی ایجاد نمیشود یا از میان نمیرود ، و هیچ اتمی از یک عنصر به اتم عنصر دیگر تبدیل نمیشود.
- یک ماده مرکب شیمیایی حاصل ترکیب اتمهای دو یا چند عنصر است. یک ماده مرکب معین از اتمهایی ترکیب یافته است که همواره نوع و نسبت آنها ثابت است.
نتایج نظریه اتمی دالتون
دالتون نظریه خود را از دو قانون مربوط به
تغییرات شیمیایی ارائه داد:
- قانون بقای جرم :
در جریان یک واکنش شیمیایی جرم تغییر محسوسی نمیکند. اصل دوم نظریه دالتون این قانون را توضیح میدهد.
- قانون نسبتهای معین :
یک ماده مرکب خالص ، همواره شامل عناصر معینی است که با نسبت جرمی معین ترکیب میشوند اصل سوم نظریه دالتون این قانون را توضیح میدهد.
مباحث مرتبط با موضوع: