نخستین مسلمانانی که در اثر فشار مشرکان قریش، به اجازه‌ی رسول خدا صلی الله وآله به مدینه هجرت کردند، عبارت بودند از:

1) ابو سلمه عبدالله بن عبدالاسد بن هلال (پسر عمه رسول خدا). او همراه همسرش، ام سلمه، و فرزندش، سلمه، پنهانی از مکه عازم مدینه بودند که در راه، بنی عبدالاسد، خویشاوندان ام سلمه، راه را بر او گرفتند، همسر و فرزندش را از او جدا کردند و به مکه باز گرداندند. ابو سلمه به تنهایی به مدینه هجرت کرد. پس از یک سال، همسر و فرزندش با راهنمایی عثمان بن طلحه به مدینه هجرت کردند.
2) عامر بن ربیعه با همسرش، لیلی دختر ابو حثمه.
3) عبدالله بن جحش با خانواده و برادرش، ابو احمد عبد بن جحش. (وی مردی نابینا و شاعر بود.)
4) عبدالله بن محصن و برادرش عکاشه بن محصن
5) شجاع بن وهب و برادرش عقبه بن وهب
6) اربذ بن حمیر
7) منقذ بن نباته
8) سعید بن رقیش و برادرش یزید بن رقیش
9) محرز بن نضله
10) تمامی مردان و زنان قبیله بنی غنم

از این پس مسلمانان مکه گروه گروه به مدینه هجرت کردند.
آنها در منازل مردم مدینه که به انصار شهرت یافتند، مهمان می شدند.

مراجعه شود به:

• منازل مهاجران در مدینه