امام سجاد علیه السلام با کنیزی ازدواج کرد. خبر به گوش عبدالملک بن مروان رسید. در نامه‌ای به امام نوشت:« شنیده‌ام داماد شده‌ای و زنت از کنیزان است!! »
حضرت علی بن الحسین علیه السلام در جواب او نوشتند: « خداوند به وسیله اسلام پستی را از میان برداشت و نقص‌ها را تبدیل به کمال و کرامت کرد. پس هیچ مسلمانی حقیر نیست. پستی و حقارت مربوط به جاهلیت بوده است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله خادمش را که
زید نام داشت به عقد دختر عمه‌ی خودش درآورد و خودش نیز با کنیزش، صُفیّه دختر حیّی بن احطب، ازدواج نمود.»
وقتی
عبدالملک بن مروان نامه را خواند، به اطرافیان خود گفت: « بگویید کیست که هر گاه کاری را که همه‌ی مردم می‌کنند، انجام دهد، به شرافت او افزوده می‌شود؟»
گفتند:« ما جز تو که امیرالمؤمنین هستی، کسی را نمی‌شناسیم.»
گفت:« نه قسم به خدا او علی بن الحسین است.»
منابع:
- بحارالانوار، ج 46، ص105، حدیث 94 و ص 22 حدیث 30
- بحارالانوار، جلد 46، صفحه 165
مراجعه شود به:
