مشخصات ظاهری
این آفت دارای بالهای نواردار و سپرچه متورم است که دارای نقوش زرد و سیاه است. وجود نقش و خال خاکستری در قاعده سلولهای بال گونه‌های
Ceratitis sp را از سایر گونه‌های
خانواده Tephritidae جدا می‌سازد. نوارهای بال و رنگ عمومی بدن قهوه‌ای ، سپر دارای نقوش سیاه و زرد با نوارها یا نواحی زرد رنگ که به حاشیه می‌رسند و هر موی نوک سپرچه‌ای در قاعده یا چسبیده به نوارهای زرد است. ران پای میانی در نرها بدون موی ستبر شکمی ، ساق پای میانی دارای ردیفهایی از موهای ستبر در نیمه انتهایی لبه‌های جلویی و عقبی است که سیمایی پر مانند به آن می‌دهد. طول بالها 6 - 4 میلیمتر است.
نرهای بیشتر گونه‌های
زیر جنس Pterandrus دارای ردیفهای از موهای ستبر روی لبه‌های عقبی و جلویی ساق پای میانی داشته و سیمایی پر مانند به آن می‌دهد. C.rosa از بیشتر افراد این زیر جنس به واسطه این خصوصیت و نداشتن موی ستبر روی سطح زیرین ران پای میانی قابل تشخیص است. نرهای زیر جنس Ceratitis همچنین بدون پیوست‌های قاشقی در سر می‌باشد. متاسفانه روش ساده‌ای برای تشخیص ماده‌ها به جز گونه‌های Pterandrus که دارای نوارهای بال و بدن عموما قهوه‌ای رنگ وجود ندارد.
اهمیت اقتصادی
این مگس بسیار پلی‌فاژ باعث خسارت به دامنه وسیعی از میوه‌های خانواده‌های مختلف می‌شود. این آفت در بسیاری از مناطق که همراه
مگس مدیترانه‌ای بوده جانشین آن شده است.
اهمیت قرنطینه‌ای
این مگس علاوه بر حضور در لیست آفات و بیماریهای قرنطینه خارجی ایران در لیست آفات و بیماریهای قرنطینه خارجی EPPO به عنوان یک مگس میوه غیر اروپایی وجود دارد و همچنین در لیست‌های JUNAC و OIRSA به عنوان آفت قرنطینه‌ای محسوب می‌شود. این آفت مانند مگس میوه شرقی می‌تواند در مناطق جنوبی EPPO مستقر شود و ممکن است به مناطق گرمسیری محدود شود که می‌تواند خطر مستقیم ایجاد کند. در بررسی‌های اخیر در مورد خطر گونه‌های Ceratitis sp برای EPPO این مگس تنها آفت مهم دامنه وسیعی از درختان میوه است. برای کشورهای اروپایی در صورت وجود این مگس وضع قوانین سختگیرانه قرنطینه‌ای در مورد صادرات میوه لازم است.
میزبانها
این آفت بسیار پلی‌فاژ بوده و به درختان میوه مانند
سیب ،
زردآلو ،
آووکادو ،
مرکبات ،
نارنگی ،
انجیر ،
انگور ،
انبه ،
گلابی ،
آلو ،
به و
گوجه‌فرنگی حمله می‌کند.
مناطق انتشار
آنگولا ، اتیوپی ، کنیا ، مالاوی ، مالی ، موریتیوس ، موزامبیک ، نیجریه ، رونیون ، روآندا ، آفرقای جنوبی ، سوازیلند ، تانزانیا ، اوگاندا ، زئیر ، زامبیا و زیمباوه.
علائم خسارت
محل تخمگذاری به صورت نقاطی روی میوه‌های مورد حمله مشاهده می‌شود.
مباحث مرتبط با عنوان
