مُعْتَزّ خلیفه عباسی

« 255-252 ق / 869- 866 م»

ابو عبدالله ملقب به مُعتز بالله با خلع مستعین و با کمک ترکان به خلافت رسید.
این خلیفه برای کاهش قدرت ترکان در دربار و به ویژه نیروی نظامی، شماری از مردان آفریقایی را وارد لشکر گارد خود کرد، ولی چون توان پرداخت حقوق نگهبانان ترک را نداشت از سوی ایشان برکنار و به قتل رسید.
المعتز بالله به مدت 4 سال و اندی خلافت کرد.

سرداران برای به دست آوردن نیرو و نفوذ، دائماً در حال نزاع و کشمکش بودند که نتیجه آن اعمال، ناتوان شدن خلیفه، چپاول اموال مردم، پیدایش سرکشی ها و آشفتگی و نابسامانی بود.

حوادث دوره ی خلافت معتز

از رویدادهای مهم زمان او،

• پیدایش یعقوب لیث صفاری در شرق ایران است که در سیستان، خراسان و کرمان، طاهریان را برانداخته بود. همچنین
• احمد طولون درونی، که با پدید آمدن خاندان ابن طولون، مصر نیز از قلمرو خلافت بغداد بیرون رفت.